2019 Japan - Voorbereidingen

Over een week van nu vliegen we met een directe vlucht van Amsterdam naar Tokyo. we hebben al veel aziatische landen gezien maar zijn heel benieuwd hoe het is Japan is met de religies, tradities, eten, natuur, cultuur. We hebben de route al uitgestippeld en het is wederom geen rustige route geworden. We gaan in 3,5 week van Tokyo - Mount Fuji - Matsumoto - Hakuba (Japanse Alpen) - Kanazawa - Kyoto - Kyo-san - Shirahama - Hiroshima - Beppu en Fukuoka. We reizen tussen deze plaatsen met de trein.

We hebben er erg veel zin in en om een beetje voorbereid te zijn op wat kan gaan komen; hierbij een aantal opmerkelijke feiten over Japan:

1. Er wonen meer dan 50.000 mensen in Japan die ouder zij dan 100 jaar!
2. Door de vergrijzing zijn er meer huisdieren dan kinderen in Japan en er meer luiers voor volwassenen worden verkocht dan voor baby’s.
3. De treinen (shinkansen) in Japan bijna altijd op tijd rijden? De gemiddelde vertraging is maar 18 seconde!
4. Er zijn ongeveer 5.5 miljoen snoep en frisdrank automaten in Japan. (zelfs boven op Mount Fuji. Ik verheug me na 9 uur klimmen kunnen al op een koude cola).
5. De scholen in Japan worden schoongemaakt door studenten en leerkrachten, hierdoor zijn schoonmakers niet nodig. (tip voor STC?).
6. Meer dan 70% van Japan bestaat uit bergen of vulkanen, van het laatste zijn er meer dan 200. Ondanks dat ze relatief onbekend zijn bestaat Japan uit meer dan 6800 eilanden.
7. Tokyo is de grootste stad ter wereld als je naar het aantal inwoners kijkt, ongeveer 37 miljoen en in oppervlakte even groot is als Nederland.
8. Sushi was vroeger fastfood of straatvoedsel en het basisgerecht bij een Japans ontbijt, lunch en avondeten is rijst. (fijn voor Kay!).
9. Strips en comics zijn zo populair in Japan dat er meer papier hiervoor gebruiken wordt dan voor WC papier.
10. Een oude traditie om spijt te tonen en respect te krijgen is door je hoofd kaal te scheren. (Gary is dus één en al respect!)

Vind je het leuk om ons te volgen op onze reis. Laat het weten en dan krijg je bij iedere nieuwe update een berichtje in de mail. We gaan ons opmaken voor de laatste voorbereidingen!

2018 - De laatste stop in Dubai en Yvo’s 16 jarige verjaardag!

Het is in Dubai minstens 45 graden en daarmee bloedverziekend heet! Dit is een temperatuur waar de mens niet voor gemaakt is. En dan is dit de temperatuur in de schaduw. We weten dat het in Nederland warm is geweest, we hebben het in Sri Lanka ook heel warm gehad maar dit is niet gezond. En daarnaast is het in de stad erg vochtig. Dat maakt dat de hele dag er een waas boven de stad hangt. En het maakt dat je maar een ding wil en dat is niet buiten zijn. Maar als je iets van de stad wil zien dan zul je toch naar buiten moeten!

Dubai doet een beetje futuristisch aan. De ontzettend hoge torens, metro die geheel zelfsturend is, alles is schoon, blinkend en iedereen rijdt in dure grote auto’s. Het is een smeltkroes aan culturen; saoediers (burka’s voor de dames en djellaba’s (witte jurken met geblokte hoofddoek) voor de heren, Aziaten en Afrikanen die hier werken en blanke toeristen. Iedere wijk heeft hier meerdere moskeeën en je valt hier over de gigantische shoppingmalls. Het lijkt wel of de Arabieren hier de hele dag shoppen en de gastarbeiders het werk doen. dat is vast niet zo, maar vooral in de winkels, in de bouw, de taxichauffeurs, in het hotel....daar werken maar weinig Arabieren.

We hebben hier 2,5 dagen en proberen uiteraard de malls uit, doen wat pogingen om de stad lopend te ontdekken, maar 10 minuten lopen van het hotel naar de metro maakt dat je een half uur nodig hebt om weer op temperatuur te komen!

Wat een tegenstellingen met Sri Lanka, waar we alleen maar buiten waren. Maar we vermaken ons uitstekend. Zeker de dag dat we met een 4 wheel drive door de woestijn zijn geweest, het zandboarden hebben geprobeerd en met een quad door de woestijn hebben geracet. Het was in de woestijn ook heel warm maar veel minder vochtig.

Daarnaast hebben we wat geshopt en in de verschillende malls de bijzondere attracties bewonderd; skihal, gigantisch aquarium, ijsbaan, mega fonteinen.... hoe verzinnen ze het? En niet te vergeten hebben we vandaag Yvo zijn 16e verjaardag gevierd. Geen ‘sweet 16’ feestje maar een ‘hot 16’ verjaardag! We hebben de dag afgesloten met een zelf bereide maaltijd op de hotelkamer.... noodles, stokbrood, fruit. We hadden geen van allen zin om weer de warmte in te gaan want ook om 7 uur ‘s avonds is het gewoon nog 36 graden Celsius.

Na al deze luxe en verwondering zijn we er echt klaar voor om naar huis te gaan. We hebben een fantastische vakantie gehad met ons vieren. We hebben genoten. En ook deze mooie reis kan niemand meer van ons afnemen.

2018 - Sigiriya; onze laatste stop in Sri Lanka

Na een 5 sterrenverblijf komen we de volgende dag aan bij een hotel dat 6 km verderop in de bush een camping heeft. Dat leek ons wel leuk, lekker dicht in de natuur voor twee nachtjes. Het bleek dat we de enige campinggasten waren. Van de twintig tenten die er ooit stonden waren er nog twee in gebruik. De vorige eigenaar was overleden en nu proberen ze de camping weer nieuw leven in te blazen. Bijzondere ervaring! We werden na de lunch daarheen gebracht, kregen daar een persoonlijke assistent, het hek ging dicht en op slot achter ons. En daar stonden we dan, middenin een gigantische teakplantage, met (behalve onze keurige assistent) helemaal niets. Nou ja wel een hele grote tent, met 3 kamers en 6 bedden, gebouwd op een grote vlonder met een apart hokje voor de douche en het toilet. Alles was aardig verouderd en duidelijk al een paar jaar niet gebruikt. Maar de bedjes waren keurig opgemaakt en onze assistent super vriendelijk. Toch hebben we het toch maar bij een nachtje gehouden. Het was niet de omgeving waar we op gehoopt hadden en we waren echt mijlenver van alles verwijderd en dus ontzettend afhankelijk van derden als we iets wilden ondernemen. Want, zo werd ons verzekerd, dat het buiten het hek niet veilig was ivm wilde dieren.

We hebben des al niet te min heerlijk geslapen in de tent. En ‘s morgens werd met een hele grote ketel het badwater opgewarmd. Buiten stond namelijk een heerlijk ligbad. Het hete water werd zo het bad in geleid en Kay kreeg een persoonlijke wasbeurt van onze assistent. Er kwam een persoonlijke kok om ons ontbijt te serveren. We hadden eten voor 10 man! Daarna zijn we met de kok, de afwas, en onze bagage in de jeep gestapt en werden we bij het hotel afgeleverd. Waar we de tweede nacht zouden verblijven. We hebben de manager onze feedback gegeven en hij deed erg zijn best om het ons toch naar de zin te maken. Het diner was op zijn kosten, net als de BBQ op de tweede avond.

Die dag hebben we nog een keer scooters gehuurd om naar de Pidurangala rots te rijden. Niet de lion rock waar iedereen in file naar boven klimt, maar de rots er naast waardoor je super uitzicht hebt op de lion rock (waarop ooit een oud koningspaleis heeft gestaan) en de wijde omgeving. Super mooi! En om boven te komen best nog wel even klauteren over de rotsen.

Nadat we daarna de jongens hebben afgeleverd bij het hotel zijn we samen ook nog even op de scooters gaan cruisen door het platteland. Heerlijk door de rijstvelden, boerenland, meren en boerenlandweggetjes. Daar wordt ik zo gelukkig van. Leuk om te zien hoe mensen leven. Even een klets praatje te houden met de locale bevolking die vaak amper 5 woorden Engels kunnen.

De laatste dag in Sri Lanka stond ons een 6 uur durende treinrit te wachten van Sigiriya naar Colombo. Een hele zit. Gelukkig stopt de trein met enige regelmaat, lopen de verkopers in en uit, en is er buiten genoeg te zien. Wat is dit land groen en zijn de mensen vriendelijk! Maar na die 6 uur zijn we er ook wel klaar mee. De trein is vies, de ramen staan continu open omdat het erg warm is, alle stof, regen (10 spetters), dieseldampen van de locomotief komen binnen. Gelukkig is het maar een klein stukje van het station naar het hotel met de tuktuk. En kunnen we ons wassen.

We doen nog wat inkopen en dan is het morgenvroeg naar het vliegveld om nog een paar nachten naar Dubai te gaan.

We hebben genoten van Sri Lanka. Het is zo’n gastvrij land, iedereen is aardig, Geen moment hebben we ons onveilig of niet welkom gevoeld. Het is mooi om te zien hoe boeddhisme, hindoeïsme, moslim (voornamelijk Tamil bevolking) en een beetje christenen door elkaar heen leven en elkaar respecteren. En we hebben al veel landen gezien, maar Sri Lanka verslaat alle andere landen met alle kleuren groen en hoeveelheid groen (bomen, planten, velden). Het eten is hier zalig: heel veel fruit, groente, rijst en curry. En het land met de meeste honden. We zijn zelfs hele roedels verwilderde honden tegen gekomen. Die zijn niet leuk, maar de meeste honden zijn vooral lui en liggen languit op of naast de weg. Of komen hard kwispelend op je af gelopen.

En Sri Lanka is het land van de fantastische stationnetjes. Alle oude Engelse glorie is nog zo zichtbaar en dan gecombineerd met vrolijke kleuren, vissen, planten en soms dus zelfs parkieten op het station. En altijd een stationmanager in keurig wit kostuum die toezicht houdt.

De veelzijdigheid van het land is groot! De bergen, de kust, het platteland met de immense theevelden, grote vlaktes rijstvelden en de palmbomen die overal tussen door staan.

2018 - Baden in luxe in Passekudah

Het is heerlijk vertoeven aan de oostkust van Sri Lanka. Het is wel heel erg warm dat zelfs het zeewater warm aanvoelt. Even los van de honden, geiten en koeien die hier op de weg lopen is er geen mens op de weg. Wandelen is gewoon te warm. Rijden in een tuktuk geeft nog een beetje verkoeling. Maar wij zitten op ons resort Sun Aqua Passekudah goed. Hier staan allemaal huisjes met een boven- en een onderverdieping. De eerste nacht zitten we over twee huisjes verspreid. Maar de nachten daarna delen we met de jongens een huisje. We hebben hier alles wat we nodig hebben, heerlijk zwembad, mooi strand met palmbomen, lekker ontbijtbuffet, goed WiFi.

De luxe maakt wel lui, of is het de warmte? Gary en ik gaan nog op pad naar een stad Batticaloa genaamd, die bekend staat om het Nederlandse fort en vuurtoren dat daar is neergezet in koloniale tijden. Op dit moment is het een overwegend moslimgemeenschap, maar ook hier is iedereen hulpvaardig, vriendelijk en benieuwd. Al merken we wel dat de moslima’s weinig tot geen contact maken. We gaan met de trein heen (30 cent voor 2 kaartjes ), lopen over de lokale markt (blijft toch het leukste) en lunchen bij een eenvoudig eettentje, de warmte maakt dat we het na een korte site seeing al weer voor gezien houden. We regelen een tuktuk terug, een kleine 30 kilometer. Prima vervoermiddel om zo behalve het spoor ook de wegen te ontdekken. We omzeilen veel rondlopend vee en zien onderweg veel schade van de burgeroorlog die hier geweest is met de Tamils. Dat gecombineerd met de tsunami die ook hier veel schade heeft gemaakt, is het fantastisch om te zien hoe de mensen hier hun voortbestaan weer opbouwen. Wellicht wel om deze redenen is het opvallend dat er veel meer lemen en golfplaten huisjes in verhouding tot andere delen van Sri Lanka.

We hebben nog een kort snorkel tripje gedaan en meegemaakt hoe graag de visjes hier creamcrackers lusten. Ze eten het uit de hand. Verder is ook hier het koraal ontzettend beschadigd door de tsunami. Onze schipper vertelde ook hoe hoog de golven hier zijn geweest en hoeveel familieleden hij verloren heeft. Dan wordt je echt wel even stil. Het snorkelen was niet zo mooi als we in andere landen hebben gehad, maar we zijn natuurlijk ook wel een verwend gezin.

Op de laatste dag nemen Kay en ik een cookingclass. We gaan eerst met de kok naar het strand om verse vis te kopen van de vissers die net hun vangst hebben gedaan en daarna naar de groentemarkt. Leuk om dit te doen onder begeleiding en ons veel vertelt wordt over groente en fruit. We mogen kiezen welke curry we willen maken. Het wordt een vis curry, groente curry en dahl curry. Terug in het hotel gaan we in de open keuken aan de slag dat naast het zwembad staat. Zodoende kan Gary ook meekijken. We moeten namelijk alles onthouden om het thuis na te kunnen doen.

En na het komen is natuurlijk het belangrijkste....het eten! Zalig!

Een lekkere massage maakt de dag en het verblijf hier compleet. Morgen gaan we terug richting westkust en maken nog een stop in Sigiriya.

2018 - Polonnaruwa: Veel olifanten, zelfs in de achtertuin

Onze volgende stop is Polonnaruwa, een stadje richting het oosten van het eiland. We gaan daarheen omdat in deze droge en warme periode van het jaar in de nationale parken de olifanten bijeen komen in grote groepen, “the gathering” genaamd. Dus we stappen nog een keer op safari. En we blijken hier niet de enige te zijn. En dan te bedenken dat we niet eens voor het drukste park hebben gekozen maar voor Kaudulla i.p.v. Minneriya. De jeeps die voor de middagsafari het park in gaan staan elkaar te verdringen op de smalle toegangsweg. Maar het is ook zo wat om hier nu de jeep te laten omdraaien, dus we volgen de kudde maar.

Dat haalt het niet bij onze vorige safari met al die auto’s. Wel zijn de kuddes hier groot en tellen die minstens 40 olifanten, groot en klein. Ze trekken zich weinig aan van die auto’s lijkt het. Gelukkig maar. De grootste groep staan ook heerlijk aan de andere oever dan war de auto’s kunnen komen. Dus die hebben alle ruimte. Het mooiste van alles nog is dat toen we terugkwamen van onze trip de olifanten ook gewoon achter het hotel te zien waren om nog geen 7 meter van de kamer van je jongens. Grappig toch. Dit zijn de olifanten die niet in het park zitten maar wilde olifanten.

Echt wild waren ze niet hoor want de vissers die in het water stonden waren ook in de buurt. Het was super grappig om te zien dat ze het grasveld deelden met de lokale koeien. Daartussen stond een kalfje die continu aan het rennen en spelen was. De olifant werd er helemaal gek van en uiteindelijk tettert die zohaast dat dat kalfje wel afstand nam. Grappig toch dat dat zo op afstand van nog geen 10 meter van ons af gebeurde. Had ons veel geld voor een safari kunnen schelen.

We zijn s’morgens op de fiets gestapt (let wel het is hier zo’n 35 graden en s’morgens misschien 28, maar afkoelen doet het hier niet). Bij het hotel hadden ze een paar oude fietsen te leen. Op de fiets zijn we naar de opgravingen van Polonnaruwa gegaan. Overblijfselen van en oude koningsstad. Een zeer mooie site met tempels, paleizen, boedha groep, stupa, kortom alles. Het geheel bevindt zich in een zeer verzorgd domein. De lokale bevolking helpt bij het onderhoud en zowel dames als heren helpen bij het restaureren er van. Alsof het een soort maatschappelijke stage was. Ook hier was jong en oud aan het werk, bij een zinderende hitte. Natuurlijk begaf een van de fietsen het. Deze fietsen waren in Nederland al 10 jaar geleden afgeschreven geweest. Maar we hebben het gered en konden daarna lekker afkoelen in het zwembad van het hotel.

We zijn hier wel een dag eerder weg gegaan dan gepland/geboekt, Omdat we alles hier wel gezien hadden, het gewoon super warm was, de kamers wat tegen vielen (bij de jongens kwamen de kikkers uit de gootsteen, wc pot, en hoeken en kieren. Overigens beter dan kakkerlakken; want die komen we ook overal tegen).

We hadden zin in een beetje rust en luxe. We hebben decadent als we ook kunnen zijn, een 5 sterrenhotel in Passekudah geboekt. Overigens gaan we wel met de trein daarheen. Voor 1,5 uur durende reis betalen we omgerekend €1,20 voor 4 kaartjes, wel derde klas. Dit keer zitten we tussen de lokale bevolking in de trein en zijn wij de bezienswaardigheid. We verkiezen het reizen met de trein boven de privé auto’s. Dit is veel leuker, raampjes open en laat die trein maar rijden. Meestal doe je er wel iets langer over dan met de auto maar het geeft wel veel meer het gevoel van backpacken. Dat is zo leuk om met elkaar te kunnen doen. Gaaf om te zien dat de jongens dit ook prima vinden. Er gaat toch niets boven je rugzak met daarin al je spullen. Lekker makkelijk en overzichtelijk.

2018 Nuwara Eliya - Little England- en treinreis naar Kandy

Na een prachtige treinreis langs bossen, dorpjes, akkers, watervallen, kleine stationnetjes en veel theeplantages komen we aan in Nuwara Eliya. Deze plaats ligt nabij de hoogste bergtop van Sri Lanka. Het wordt hier ook wel little England genoemd. Het heeft een echte golfbaan, paardenracecircuit, oud postkantoor en veel koloniale Engelse gebouwen. Als je het verkeer zou wegdenken, best een leuk plaatsje, maar alles rijdt hier rond met de meest vervuilende dieselmotoren. Wat een stank. En de regen op dag 1 maakt het er ook niet vriendelijker op. 

Gelukkig hebben we een heerlijk hotel, een soort Engels houten blokhut hele grote bedden en een afgrijselijk dik Engels bedsprei. Het is hier voor Sri Lankaanse normen koud, maar wij Hollanders zijn meer gewend...het is hier aangenaam. En dit hotel heeft nog een unique selling point; een PlayStation! En hij doet het. Met name Kay is meteen verkocht. Yvo en Gary gaan poolbiljarten. En zo komen we de avond wel door. Het is opvallend hoeveel burka’s hier in het hotel rondlopen (allemaal Saudiërs die komen afkoelen) want op andere plekken hebben we ze nog niet gezien. De jongens en meiden van het hotel hebben allemaal rode piccolo pakjes aan. Dat maakt het allemaal wel erg grappig.

De volgende dag huren we een scooter maar dat is een flater. Gary zijn scooter start amper en trekt niet op en die van mij crasht bij het benzinestation omdat handvaten eraf glijdt en het ding niet remt. Misschien ook wel mijn onhandigheid, maar we besluiten die dingen in te leveren en nemen de tuktuk naar Pedro’s tea estate. Bij de plantage maken we een mooie wandeling dwars door de theevelden, naar een waterval en via kleine tussendoorpaadjes naar een, aan uit de verte gespotte, hindoetempel. Onderweg krijgen we heerlijke verse passievruchten uit de tuin van een meneer, bij wie we even stil staan. De schoolkids komen op ons af voor een foto, net als sommige theepluksters. Dit zijn toch wel de leukste dagen. Even ver weg van de toeristen en de highlights, maar gewoon lekker lopen en zien wat je tegenkomt! 

Lief dat iedereen zo meeleeft met Kay in alle reacties. Hij Is weer helemaal herstelt hoor en heeft weer praatjes voor tien zul je net zien dat hij vandaag weer door een giga wesp/bij is gestoken in zijn arm, die zijn angel achter liet.....hij krijgt het wel voor zijn kiezen. Hahaha. maar we zijn niet anders gewend met hem op reis! 

Het is ook hier weer super mooi als je even uit het stadje gaat! Gary en ik hebben samen een wandeling door de theevelden gemaakt. Het blijft erg indrukwekkend en leuk. Lekker zonder plan door de theevelden banjeren. Ook hier komen we weer kameleonnen tegen. Leuke beestjes. Vallen nauwelijks op, maar omdat ze ritselen op de blaadjes valt toch je oog er op. Je kunt ze heel dicht benaderen en soms zelfs optillen aan de staart. Vinden ze niet leuk geloof ik....  maar wel erg grappig!

Na twee nachten verlaten we Nuwara Eliya en stappen opnieuw in de trein. Treinsurfen is hier toegestaan. Dat wil zeggen lekker uit het raam of de deur hangen terwijl de trein rijdt. De trein gaat vaak niet harder dan 30 kilometer per uur, dus is wel verantwoordt denken we. We moeten wel opletten dat je op tijd je hoofd terugtrekt bij tunnels of planten. Maar het uitzicht is spectaculair!

In Kandy aangekomen komen we bij een heerlijk hotel. We hebben een eigen huisjes met twee slaapkamers en gelegen in een prachtige tuin met zwembad. We worden hier ontvangen alsof we van het koningshuis zijn. We krijgen zelfs een telefoon in onze handen geduwd zodat we de hotelmanager kunnen bellen als we in de stad zijn. Als je in Kandy bent dan moet je naar het tempelcomplex waar de heilige tand ligt. Dus nadat we een duik genomen hebben in het zwembad laten we ons daar afzetten. Het is een drukte van belang. Het is een pelgrimsplaats, dus vanuit de hele wijde omtrek komt men hierheen om offers te brengen en te bidden. Op een heilige plek als deze moeten zowel de mannen als de vrouwen hun schouders en knieën bedekt hebben. Van een paar Ieren krijgen we hun omslagdoeken, omdat zij net uit de tempel zijn gekomen. Dat ziet er oogverblindend uit: Gary, Kay en Yvo met een sarong met daaronder gympen. Maar die gympen moeten later ook nog uit als we de tempel binnen gaan. De heilige tand hebben we niet gezien....maar het was wel indrukwekkend om binnen te zijn met al die biddende mensen: jong, oud, man, vrouw... op het moment dat we daar lopen komt er een giga olifant langs, waar iedereen achter aan liep. Hoort blijkbaar bij het ritueel. 

De volgende dag in Kandy, na een heerlijk ontbijtje, gaan we nadat we thee gekocht hebben bij locale theefabriek, naar de botanische tuin. Een prachtig aangelegd park. Het is op een gegeven moment net Apenheul. We worden omringt door apen. Op een moment dat ik even op mijn knieën zit om een kleine aap te fotograferen komt de ultieme naar de camera toe gelopen en pakt de lens vast. Echt schattig. Is een hele leuke foto geworden alsof de kleine een selfie maakt! 

We lunchen in een heel klein tentje waar ze nog nooit een toerist hebben gezien en het eten is dus echt Sri Lankaanse pittig! Lekker hoor inmiddels zijn we wel wat gewend. Ze eten hier rijst met curry, gebakken rijst of kottu. Kottu is een mix van eier pannenkoek met groente en soms kip en dan met twee scherpe snijders wordt alles door elkaar gehusseld en fijn gemaakt. Het geluid dat dat maakt is van verre hoorbaar. En het smaakt heerlijk! Voor omgerekend 5 euro lunchen we met ons vieren!

We sluitend de dag af met een klim naar een grote buddah die boven op de berg staat en gaan de file in naar ons hotel. Lekker relaxen bij het zwembad en ons huisje. We hebben wel weer genoeg stad, mensen en warmte gehad daarom besluiten we lekker hier in ons hotelletje te eten.

2018 Nuwara Eliya - Little England - en treinreis naar Kandy

Na een prachtige treinreis langs bossen, dorpjes, akkers, watervallen, kleine stationnetjes en veel theeplantages komen we aan in Nuwara Eliya. Deze plaats ligt nabij de hoogste bergtop van Sri Lanka. Het wordt hier ook wel little England genoemd. Het heeft een echte golfbaan, paardenracecircuit, oud postkantoor en veel koloniale Engelse gebouwen. Als je het verkeer zou wegdenken, best een leuk plaatsje, maar alles rijdt hier rond met de meest vervuilende dieselmotoren. Wat een stank. En de regen op dag 1 maakt het er ook niet vriendelijker op.

Gelukkig hebben we een heerlijk hotel, een soort Engels houten blokhut hele grote bedden en een afgrijselijk dik Engels bedsprei. Het is hier voor Sri Lankaanse normen koud, maar wij Hollanders zijn meer gewend...het is hier aangenaam. En dit hotel heeft nog een unique selling point; een PlayStation! En hij doet het. Met name Kay is meteen verkocht. Yvo en Gary gaan poolbiljarten. En zo komen we de avond wel door. Het is opvallend hoeveel burka’s hier in het hotel rondlopen (allemaal Saudiërs die komen afkoelen) want op andere plekken hebben we ze nog niet gezien. De jongens en meiden van het hotel hebben allemaal rode piccolo pakjes aan. Dat maakt het allemaal wel erg grappig.

De volgende dag huren we een scooter maar dat is een flater. Gary zijn scooter start amper en trekt niet op en die van mij crasht bij het benzinestation omdat handvaten eraf glijdt en het ding niet remt. Misschien ook wel mijn onhandigheid, maar we besluiten die dingen in te leveren en nemen de tuktuk naar Pedro’s tea estate. Bij de plantage maken we een mooie wandeling dwars door de theevelden, naar een waterval en via kleine tussendoorpaadjes naar een, aan uit de verte gespotte, hindoetempel. Onderweg krijgen we heerlijke verse passievruchten uit de tuin van een meneer, bij wie we even stil staan. De schoolkids komen op ons af voor een foto, net als sommige theepluksters. Dit zijn toch wel de leukste dagen. Even ver weg van de toeristen en de highlights, maar gewoon lekker lopen en zien wat je tegenkomt!

Lief dat iedereen zo meeleeft met Kay in alle reacties. Hij Is weer helemaal herstelt hoor en heeft weer praatjes voor tien zul je net zien dat hij vandaag weer door een giga wesp/bij is gestoken in zijn arm, die zijn angel achter liet.....hij krijgt het wel voor zijn kiezen. Hahaha. maar we zijn niet anders gewend met hem op reis!

Het is ook hier weer super mooi als je even uit het stadje gaat! Gary en ik hebben samen een wandeling door de theevelden gemaakt. Het blijft erg indrukwekkend en leuk. Lekker zonder plan door de theevelden banjeren. Ook hier komen we weer kameleonnen tegen. Leuke beestjes. Vallen nauwelijks op, maar omdat ze ritselen op de blaadjes valt toch je oog er op. Je kunt ze heel dicht benaderen en soms zelfs optillen aan de staart. Vinden ze niet leuk geloof ik.... maar wel erg grappig!

Na twee nachten verlaten we Nuwara Eliya en stappen opnieuw in de trein. Treinsurfen is hier toegestaan. Dat wil zeggen lekker uit het raam of de deur hangen terwijl de trein rijdt. De trein gaat vaak niet harder dan 30 kilometer per uur, dus is wel verantwoordt denken we. We moeten wel opletten dat je op tijd je hoofd terugtrekt bij tunnels of planten. Maar het uitzicht is spectaculair!

In Kandy aangekomen komen we bij een heerlijk hotel. We hebben een eigen huisjes met twee slaapkamers en gelegen in een prachtige tuin met zwembad. We worden hier ontvangen alsof we van het koningshuis zijn. We krijgen zelfs een telefoon in onze handen geduwd zodat we de hotelmanager kunnen bellen als we in de stad zijn. Als je in Kandy bent dan moet je naar het tempelcomplex waar de heilige tand ligt. Dus nadat we een duik genomen hebben in het zwembad laten we ons daar afzetten. Het is een drukte van belang. Het is een pelgrimsplaats, dus vanuit de hele wijde omtrek komt men hierheen om offers te brengen en te bidden. Op een heilige plek als deze moeten zowel de mannen als de vrouwen hun schouders en knieën bedekt hebben. Van een paar Ieren krijgen we hun omslagdoeken, omdat zij net uit de tempel zijn gekomen. Dat ziet er oogverblindend uit: Gary, Kay en Yvo met een sarong met daaronder gympen. Maar die gympen moeten later ook nog uit als we de tempel binnen gaan. De heilige tand hebben we niet gezien....maar het was wel indrukwekkend om binnen te zijn met al die biddende mensen: jong, oud, man, vrouw... op het moment dat we daar lopen komt er een giga olifant langs, waar iedereen achter aan liep. Hoort blijkbaar bij het ritueel.

De volgende dag in Kandy, na een heerlijk ontbijtje, gaan we nadat we thee gekocht hebben bij locale theefabriek, naar de botanische tuin. Een prachtig aangelegd park. Het is op een gegeven moment net Apenheul. We worden omringt door apen. Op een moment dat ik even op mijn knieën zit om een kleine aap te fotograferen komt de ultieme naar de camera toe gelopen en pakt de lens vast. Echt schattig. Is een hele leuke foto geworden alsof de kleine een selfie maakt!

We lunchen in een heel klein tentje waar ze nog nooit een toerist hebben gezien en het eten is dus echt Sri Lankaanse pittig! Lekker hoor inmiddels zijn we wel wat gewend. Ze eten hier rijst met curry, gebakken rijst of kottu. Kottu is een mix van eier pannenkoek met groente en soms kip en dan met twee scherpe snijders wordt alles door elkaar gehusseld en fijn gemaakt. Het geluid dat dat maakt is van verre hoorbaar. En het smaakt heerlijk! Voor omgerekend 5 euro lunchen we met ons vieren!

We sluitend de dag af met een klim naar een grote buddah die boven op de berg staat en gaan de file in naar ons hotel. Lekker relaxen bij het zwembad en ons huisje. We hebben wel weer genoeg stad, mensen en warmte gehad daarom besluiten we lekker hier in ons hotelletje te eten.

2018 de bergen in bij Ella

Nog nagenietend van de safari in Uda Walawe gaan we, na 2 nachten kamperen, door naar Ella. Ook nu nemen we weer een privé auto omdat er weinig alternatieven zijn. Het is zo’n 2,5 uur rijden. Het nationaal park laten we achter ons, ook de rijstvelden en gaan de bergen in. Ook hier rijden ze als maniakken. Ze halen rustig in als ze net voor een bocht zijn, en dan maar hopen dat er geen tegenligger aankomt. Vrachtwagens met zware lading moeten halverwege de berg stoppen, omdat de motor oververhit is en als je een huisje gaat bouwen aan de rand van de weg laat je alle stenen toch gewoon op de smalle tweebaansweg droppen, net na een bocht. En dan hebben we nog overstekend wild: apen en honden die overrennen. Fijn dat we de volgende etappes weer met de trein doen.

We slapen in een homestay bij een Sri Lankaanse familie. Ze hebben 4 kamers die ze verhuren ergens midden op een berg aan een heel smal pad. We worden hier verwelkomd door de hond des huizes en een prachtige kameleon als we wachten tot de kamer klaar is. Kopje thee erbij. Het is hier namelijk waar de (Ceylon) thee vandaan komt. De theevelden zitten hier om de hoek.

Het is zondag, dus erg druk, als we aankomen. De kids zijn hier vrij en half Sri Lanka dompelt zich onder in de grote waterval die vanaf de weg bereikbaar is. Yvo ontdekt op de kaart een kleine waterval en omdat er geen pad is, klimmen en klauteren we over de rotsen daar naar toe. Op 2 Canadezen na is er niemand! Dus dat is broeken en shirts uit en plonzen maar.

Het is in het centrum van Ella een waar backpackersparadijs. Overal eettentjes met hamburgers, pizza, milkshakes.... Kay is helemaal in zijn nopjes.

We hebben de volgende ochtend de klim naar Ella Rock gemaakt, eerst 40 min over het treinspoor, bij de waterval de velden in en dan de berg op. Na 2 keer al het pad te zijn kwijtgeraakt (het gras staat hier manshoog, er zijn geen bordjes en wel 101 paden die allemaal vast naar iets leiden maar niet naar Ella Rock) heeft een local ons naar boven gegidst. Aardige kerel, vader van 2 dochters en boer onder aan de berg. Wat een klim; 1,5 uur recht omhoog! Uiteindelijk komen we zo hoog dat er zelfs naaldbomen groeien. Redelijk uniek hier, waar de begroeiing vooral bamboe is, kokospalmen, klimplanten, ananas, yucca’s etc. Hij waarschuwde ons nog voor slangen, waaronder de cobra. Gelukkig zijn we die niet tegengekomen. We hebben het gered, en heel wat vocht kwijt en calorieën verbrand. Het was een prachtig uitzicht, over een groot gebied met veel theeplantages, bossen etc.

Boven op de berg was nog een relletje; twee politiemensen hebben de hele weg naar boven moeten afleggen omdat de dorpsdwaas beschuldigd werd van diefstal van een camera van toeristen. ‘S middags zagen we hem al weer in het centrum lopen... dus camera vast ??! Nee hoor, we hebben ons nog geen moment onveilig gevoeld, behalve in het verkeer en door aapjes. Ook ons wasgoed was voor die apen. Ze hingen aan de waslijn, gebruikten deze als springplank naar de keuken van de eigenaren des huizes. Dat leverde weer leuke kiekjes op.

3,5 uur later hebben we aan de spoorweg bij een lokaal eettentje de lunch genuttigd. We waren aardig uitgeput! Die middag ging Kay nog languit op de spoorrails! Hij viel bovenop zijn knieën en tanden! Echt iedere vakantie is er wel iets met hen, gat in zijn voorhoofd, achterhoofd, krokodil achter hem aan, en nu dit! Hij komt er behalve veel schaafwonden (zelfs in zijn nek, geen idee hoe dat zo komt) en een losse beugel, aardig van af.

Vandaag hebben we twee brommertjes gehuurd om lekker door de bergen te toeren. We gaan, na een spannend eerste stuk (de brommers zijn afgeleverd bij ons hostel op een heel steil, zanderig en smal weggetje), op weg naar de theeplantage en theefabriek. We kregen een hele leuke tour. We hebben de 5 fases van het theeverwerkingsproces gezien: het plukken (door de dames, veelal de Tamils), het drogen, vermalen, sorteren (machinaal) op grootte en verpakken. In balen van 25-40 kilo gaan ze in zakken om in Colombo (hoofdstad) verhandeld te worden aan alle grote theeleveranciers zoals Lipton. Theeplanten gaan een jaar of 5 a 6 mee en dan worden ze volledig gekortwiekt. Iedere 2 a 3 dagen kunnen de jonge blaadjes geplukt worden. Hoe jonger het blad hoe lichter de thee en hoe meer geld ze er voor kunnen krijgen. Alle goede theeën gaan weg voor de export. Hoe minder zon het blad gehad heeft hoe minder cafeïne en hoe lichter van smaak. De witte (lichtste) thee is dus geplukt van jonggestorven blaadjes nog voor de zon opkomt. We hebben thee geroken, gevoeld, en geproefd. Echt super. Vanaf nu drinken we ieder kopje thee met nog meer aandacht.

Wisten jullie dat 25% van de thee die gedronken wordt uit Sri Lanka komt. Moeten we nog wat meenemen voor iemand?

Onze brommerrit ging verder door de bergen. We hebben de negen-bogen-treinbrug bewonderd en er overheen gelopen. Was een hele klim omdat de brommertjes niet helemaal tot de brug kwamen.

Na wat toeren komen we uit bij de grote waterval en we zijn niet de enigen. Het is druk! Erg druk! Maar het is ook warm en we willen wel een duik. Maar we liggen nog niet in het water of het gaat regenen en niet zo zacht ook. We proberen een poosje te schuilen onder de rotsen. Maar het regent echt heel hard! En dan is het tijd om snel te vertrekken, want daardoor stijgt het water en zijn de rotsen die eerst boven water uitstaken ineens onder water en de stroming wordt sterker. Geheel nat (we hebben alleen de fototoestel, met geld en paspoorten droog kunnen houden) hebben we nog 30 minuten geschuild onder een luifeltje van twee jongens die mango’s verkopen. Maar de plassen voor ons groeien en iedere auto die langs rijdt moet afremmen om ons niet volledig nat te plenzen. Voor de lol en om te tijd door te komen eten we maar wat mango. Hier kruiden ze het met specerijen. Eigenlijk best lekker die combi tussen zoet en pittig!

Ik had jullie in Nederland graag deze regenbui gegund....was goed geweest voor de natuur en temperatuur! Ook hier is het erg afgekoeld en zijn we van 30graden naar een graad of 20 gegaan. Wij zijn uiteindelijk door en door nat op de brommer gestapt zodra het iets droger werd en hebben een poosje rondgereden om droog te worden maar uiteindelijk toch voor de douche gekozen en drogen kleren. Was wel weer even een avontuurtje. Wat kan het hier regenen! Letterlijk stopt dan al het leven. Iedereen vlucht met de tuktuks naar de huizen en hotels. En dan is er niemand meer op straat, en zodra de bui voorbij is komt iedereen weer tevoorschijn.