Dag 1 op het tropisch bountyeiland Phu Quoc: regen! De temperatuur is goed, dus de jongens zijn heerlijk aan het zwemmen. We hebben Yvo, de jongen die houdt van vaste gewoontes, moeten overtuigen dat zwemmen in de regen juist vermakelijk is. We hebben wel weer problemen met de kamer. Dat online boeken via hotels.com is wederom niet goed gegaan. Nu gaan ze er van uit dat we met z'n vieren in een tweepersoons bed slapen. Als we vertellen dat we in Europa niet gewend zijn dat ouders en kinderen in een bed slapen, kan er wel een bed bijkomen, maar dat is het dan. Nou ik kan je vertellen dat twee jongens samen in een bed ook problemen gaat geven, hoe dol zo ook op elkaar zijn, maar na 3 weken op elkaars lip zitten zijn ze elkaar wel echt zat. Met pijn en moeite wordt er een tweede bed geopperd waarop vervolgens de manager zegt dat dat echt niet mag. Maar gezien het feit dat het hotel vol zit zijn er geen andere opties. We hadden nog wel zo' idillisch huisje aan het strand geboekt, maar dit is wel erg behelpen gezien het feit dat we hiervoor toch een flink bedrag betaalt hebben. Er volgen nog wat gesprekken. Er wordt ons beloofd dat we de volgende dag een ander huisje krijgen. En om het goed te maken geven ze ons een upgrade naar een villa met privezwembad. Nou dat was natuurlijk meteen goed. Helaas de volgende dag bleek dat toch niet te lukken. Nu hebben we een andere villa, maar je snapt de teleurstelling bij de jongens. Overigens hebben we niet te klagen, deze villa ligt niet aan het strand en heeft geen zwembadje, maar is wel fantastisch. Gezien het feit dat ook dag 2 met regen begon, hebben we vanmorgen onze snorkels maar in de rugzak gelaten en hebben we een auto gehuurd met chauffeur ( alternatief was brommertje) om een rondje eiland te doen. Dat hebben we geweten. Het eiland heeft wel te verstaan 2 asfaltwegen en verder alleen maar dirt roads. En gezien het feit dat het flink regent lijkt de weg op een poffertjespan. Iederen meter liggen er weer 3 kuilen gevuld met diepe plassen. Het is uiteindelijk zo vermakelijk dat we acherin er de slappe lach van krijgen. Maar we hebben de ronde volbracht. We zijn naar een hele kleine peperteler geweest (daar mochten we even tussen zijn peperplanten rondkijken); naar een mooie waterval, ver weg gestopt in dichtbebost gebied; we hebben gezien hoe ze oesterskweken en hoe die uit de parel worden gehaald; en we hebben in de pijpestelen regen gezwommen op het mooiste strand van Vietnam. Uiteraard ziet het er wel iets minder aantrekkelijk uit met regen. Het is wonderbaarlijk hoe kalm de zee hier is in vergelijking met de andere kant van het eiland is waar ons resort is. Daar hangt de rode vlag uit, dat wil zeggen dat we hier niet mogen zwemmen vanwege de hoge golven en de stroming.  Morgen hebben we nog een hele dag, we hopen op lekker weer, zodat we nog even kunnen relaxen aan het strand. De dag daarna moeten we de jongens wakker houden tot 1 uur 's nachts omdat we dan pas terugvliegen vanuit Ho Chi Min City. Een paar kiekjes van het eiland Phu Quoc volgen wellicht morgen nog. Als we terugkijken hebben we een fantatsische reis gemaakt met z'n viertjes. Super dat we dit hebben kunnen doen en dat alles goed is gegaan, op wellicht hier en daar een klein incidentje na. We hebben genoten en zullen hiervan nog veel naplezier beleven. Yvo en Kay verlangen al weer naar de poezen, de vriendjes en het voetbal. En Gary en ik sluiten daar graag bij aan dat ook heerlijk is om weer terug te gaan.  We willen jullie bedanken voor alle leuke reacties op de blog en zien jullie snel weer in Nederland!