Wat een beleving, China! We zijn hier nu een paar dagen in Beijing. De vlucht van KLM rechtstreeks op Beijing was een goede keuze. In 9 uur waren we van Amsterdam naar Beijing! Wat een luxe. Echt geslapen aan boord hebben we niet, op Kay na. Die is in staat om dubbelgevouwen te slapen. Al zouden we hem op zijn kop hangen, dan slaapt hij nog!

In Beijing zelf hadden we wel even het hoofd erbij nodig om op de eerste plaats van bestemming te komen, namelijk het Bamboo Garden hotel. Geen taxichauffeur die Engels verstaat, laat staan Engels lezen. Ons Chinees is niet al te best, dus daar gingen we. Op het vliegveld werden we al snel belaagd met opdringerige chauffeurs die wel een mooi dealtje konden maken. Dat hebben we maar niet laten gebeuren. We hebben inmiddels geleerd gewoon de 'normale' Chinees te volgen en dan kom je in de taxi terecht waar ze normale tarieven vragen. Dat lukte prima. De Hutong (oude Chinese volkswijk waar ons hotel in lag) was niet bereikbaar met de taxi. Dus aan het einde van de straat werden we afgezet en met 40 graden, een jetlag en een kleine cultuurschok, mochten we volgepakt en lopend op zoek naar ons hotel. Alleen de nummers van de straat waren te lezen....

De naam van het hotel was mooier dan het hotel! Ze vroegen de hoofdprijs. We konden pas na 2 uur wachten inchecken en hadden een kamer zonder raam en met twee verrijdbare opklapbedden, waar je al rugpijn van krijgt als je er naar kijkt. Wetende dat alles op de eerste dag even tegenvalt gezien de vermoeidheid, hebben we het maar even laten gebeuren. De volgende ochtend dachten we er niet beter over. Kay had een halve nacht bij mij in bed geslapen omdat hij bang was en de rugpijnbedjes bleken inderdaad niet erg comfortabel. We hebben de resterende nachten gecanceld en hebben naar een hotel gezocht, met wat minder Chinese invloeden, maar met een zwembad. (Het is hier zo heet! We zijn wel wat gewend, maar met drie passen buiten lopen de druppels al over de rug. ) De jongens zijn helemaal gelukkig.

Maandagochtend hebben we om 9 uur afgesproken met Inge Jansen bij de fietsenverhuur. Zij is Nederlandse en woont in Beijing. Het was meteen onze vuurdoop in de metro. Maar dat is een mooi netwerk. Even lastig dat we niet overal de stations kunnen lezen en aangezien er 15 metrolijnen door elkaar lopen is het een hele studie. Het is leuk om te zien hoe de jongens er een sport van maken om eerder dan ons door te hebben waar we heen moeten.

We hebben een hele ochtend gefietst door de hutongs. We fietsen door de kleine straatjes en leerde van Inge hoe we konden zien waar ,voor het communistische tijdperk, de belangrijke mensen woonden en hun beroep konden achterhalen op basis van de poorten voor het huis. We fietsten langs de drumtower, waar we net op tijd waren om een drumsessie mee te maken. Deze drummen, rond de 2 meter doorsnede, hadden vroeger samen met de belltower de functie om de stad te laten weten hoe laat het was en wanneer de oude stadsmuren gingen sluiten We hebben langs het hele moderne theater gefietst dat omringd is door water en alleen een ingang heeft als je onder het water door loopt. Het is een immens modern theater. We zij over het plein van de Hemelse Vrede gefietst, waar we een fietspad hadden van 4 rijbanen breed. Wat een immens plein is dat. Aan de ene kant het mausoleum van Mao en aan de andere kant de verboden stad, die we later gaan bezoeken.

Het heeft ons verbaasd dat er, in vergelijking met de andere Aziatische steden, geen sloppenwijken zijn. Iedereen heeft hier een klein maar goed dak boven het hoofd. Er is veel werk en dus geen bedelaars. Dit zijn toch nog resultaten van het oude communisme. natuurlijk is er inmiddels ook rijkdom. Wat een dure auto's rijden hier en er zijn mega malls. Er zijn veel minder brommertjes, maar mensen stappen hier liever op de fiets als je geen geld hebt voor een sjieke auto. Beter geen auto dan een goedkope, is de mentaliteit. Fietsen was voor ons dus super.

's avonds zijn we nog 'even' naar het olympisch dorp gegaan met de metro. Wat een gekkenhuis daar! Overal zijn Chinese toeristen. En niet 1, maar duizenden tegelijk! Het is namelijk ook schoolvakantie en veel mensen besteden een dagje vrij aan de attracties die wij ook willen zien. Dat is even pech! De mensenmassa ontvluchten zal een hele klus worden.

En vandaag hebben we de Chinese muur beklommen. Die stond op de bucketlist! Onze gids Joe Qiao (hadden we op tripadvisor opgespoord) heeft ons meegenomen naar een stuk muur dat niet toegankelijk is met een kabelbaan (zoals de meest toeristische plekken dan hebben, sommigen zelf waar je dan met een glijbaan naar beneden kan). We moesten er wel wat voor doen. Met de metro naar het eindpunt (duur 40 minuten ) daar stond Joe met zijn airco busje en was het meer dan een uur rijden de bergen in. Om vervolgens een stijle donkey road omhoog te klauteren. Eenmaal boven, lopen we tegen de muur aan! Deze muur is deels gerenoveerd maar lang niet alles. De torens en de zijmuren bijvoorbeeld niet. Sommige delen hebben we in een hoek van 45 graden moeten klimmen. Soms zijn er trappen en soms hele stijle gladde stukken. We hebben een uur geklommen. Doorweekt van het zweet, maar wat fantastisch om hier te zijn en dit te kunnen beleven! De jongens vlogen iedere keer vooruit. Op naar de volgende wachterstoren. Joe wist heel veel over de muur te vertellen en aangezien Kay zijn werkstuk gemaakt had over de muur hadden we er ook al veel over gelezen. Op het hoogste punt zijn we gestopt. Kay en ik hebben nog een extra toren beklommen om vervolgens de muur weer af te dalen. Daar wachtte een overheerlijke Chinese lunch op ons. Er stonden 4 heerlijke gevulde borden op een tafel die een draaiend blad heeft. En werden later nog eens 4 borden bijgeschoven met de heerlijkste gerechten. Er wordt hier heel veel groente gegeten en natuurlijk mie en rijst! Het ene bordje met gefrituurde paddenstoelen waren de favoriet van de jongens, maar ze hebben van alle bordjes geproefd, en genoten. Eten met stokjes blijft nog wel even wennen maar inmiddels zijn we gevorderd, dat scheelt.

Op de muur en in het restaurantje zijn we in totaal maar één ander toeristenstel tegen gekomen. Wat een unieke belevenis vandaag. De terugtocht loopt gesmeerd: de jongens vallen in slaap en in het hotel aangekomen plonsen we in het zwembad! Dat hebben we wel verdiend.

Op dag 1 heb ik nog iets stoms gedaan....mijn bankpas in het pinapparaat laten zitten (dat is een mogelijk gevolg van een chaoot met een jetlag laten pinnen) .Toen we een paar minuten later daar achter kwamen zijn we nog terug gelopen, maar helaas. Het is nu even behelpen en maar hopen dat de andere bankpassen geen kuren krijgen. De boel is geblokkeerd dus kan verder geen kwaad.