Beijing deel 2
Wat is Beijing toch immens groot met 20 miljoen inwoners en het oppervlak van half Nederland. Het leek wel of wij gelijktijdig met een miljoen chinezen naar de Verboden stad gingen. in de Verboden
stadwoonden vanaf de Ming-dynastie de keizer en zijn familie, vergezeld van een enorme hofhouding. De Verboden Stad is het grootste pagode
paleis ter wereld, wat nu dienst doet als museum. De bouw van het paleis begon in 1407, de bouw duurde ongeveer 14 jaar. Het schijnt dat een miljoen arbeiders, inclusief honderd kunstenaars aan de
Verboden Stad hebben gewerkt. Tot 1924 werd deze bewoond door keizers. Nu is de stad niet meer verboden maar een oord waar iedere Chinees eens in zijn leven moet zijn geweest. Maximaal kunnen
80.000 mensen de stad per dag bezoeken. Jaarlijks komen er 15 miljoen mensen.
Wij waren er vier van, met nog een paar anderen westerse toeristen en 79.900 chinezen. Dat hebben we geweten. De inwoners van Beijing zijn
wel wat gewend, maar de meer volksere chinezen niet. Die gaan gewoon op een meter voor je staan en dan zonder blikken of blozen ons staan aangapen of ongegeneerd foto's maken. Tenslotte heeft
iedere Chinees een mobieltje. Het liefst nog op een stokje, zo'n selfiestick.
De stad was echt prachtig en schijnt 9.999 kamers te hebben (9 is een geluksgetal). Die hebben we niet allemaal bekeken hoor! De stad is in
de geschiedenis meerdere keren leeggeroofd en de meeste gebouwen zijn waarschijnlijk leeg en dus gesloten voor publiek.De jongens
hadden het al gezien, voordat we überhaupt kaartjes hadden.... Chinezen zijn gewend aan wachten in een rij. Wij wat minder. De Efteling-rijen zijn hierbij vergeleken een makkie. Aangezien de
jongens er weinig zin meer in hadden, zijn we dus redelijk vlot overal door en langsheen gelopen. Jammer, want het was natuurlijk een 'once in a lifetime' ervaring, maar ik begreep het wel... wat
een gekkenhuis. Het was een wonder dat we elkaar niet kwijt zijn geraakt in deze chaos.
We hadden een geluk, het was een stuk minder zonnig en dus maar een graad of 30. Dat was beter te doen. Na de verboden stad lonkte het
zwembad van het hotel, maar zijn we toch nog even verder gegaan naar de tempel van de hemel. Geen taxi die vrij was. Dus we hebben heel wat kilometers afgelegd op zoek naar de metro. We kwamen in
een traditioneel dumpling restaurantje. Waar ze met de hand dumpling maken. Wie wel eens naar de susibar gaat, zal ze wel kennen. Van die deeg gevouwen hapjes met allerlei soorten vulling. We
hebben genoten!
Daarna op weg naar de tempel in het Tiantanpark.We hoopten daar op een beetje
rust....helaas ook hier waren de chinezen massaal naar toe gegaan. De perfecte Chinese trouwlocatie.
Afgepeigerd belanden we s' middags weer in het hotel! De jongens hebben daar hun plekje gevonden in het raamkozijn, met uitzicht op een heel
druk verkeersplein, kussens in de rug en i-pad op schoot. Even chillen noemen ze dat. Nou wij hebben gewoon even een dutje gedaan!
Vanmorgen hebben we de laatste ochtend besteed in Beijing door naar de lama tempel te gaan. Een prachtige boeddhistische tempel, waar je door
de ene naar de andere tempel moest om vervolgens bij de grote Boeddha uit te komen, van 17 meter hoog, uit één boom gehakt. Terwijl wij er waren, zaten zo'n 50 monniken in gebed. Dat was een
fantastisch gezicht! Na een wandeling door de nabij gelegen Hutong (en niet te vergeten weer een heerlijke lunch) hebben we de tassen gepakt voor de nachttrein naar Pingyao. Om 17.00 uur vertrekt
deze. We hebben er zin in. Een nachtje boemelen in een 4 persoons coupe.
Beijing is prachtig. We hebben nog heel veel niet gezien. We hebben ons geen moment onveilig gevoeld en alles is hier goed geregisseerd.
Overal hangen camera's, overal zijn agenten, wachters of militairen. De jongens zeggen nog wel eens terug te komen (Dat hebben ze afgesproken met Joe, de gids van de muur) om Chinees te studeren!
????????????????
Wordt vervolgd....
