Dag 3/4 - 10/11 juli

Gary en Yvo halen samen de huurauto op het vliegveld en dan vertrekken we richting Valle de Anton. Het is even een heksenketel in de stad maar als ervaren reizigers komen we daar ook zonder kleerscheuren doorheen.

Al snel zijn we uit de stad en rijden we op de Panamerican Highway die van Alaska tot Vuurland zou moeten lopen, maar in Colombia is deze niet door gelegd. Eigenlijk is het de enige hoofdweg die door Panama rijdt, met van daaruit natuurlijk heel veel zijwegen. Wat je ziet onderweg is een mooie mix van Noord Amerikaanse invloeden met het Zuid Amerikaanse. Overal zijn de Amerikaanse merken zichtbaar en zo nu en dan zijn er van die winkelstraten met de moderne winkels. Zo weten we onze lunch bij Subway te nuttigen. Blijkbaar voor de jongens een feestje. Geef mij maar een verse empanada.

Verder is het een redelijk goede weg. Af en toe wat oponthoud omdat het onkruid weelderig langs de weg groeit en weggehaald moet worden. Dat doe je hier natuurlijk wel met de hand of een simpele schep. Komt geen machine aan te pas. Een heg snoei je hier ook met een machete. Misschien goed om dat thuis ook eens uit te proberen!

Het is hier een vruchtbare grond want overal groeien planten. En dan die mangobomen. Ze laten de mango's gewoon op de grond liggen als ze gevallen zijn. Bij iedere mango heb ik de neiging om even te kijken of ie nog goed is. Betaal je thuis zo €1,50 voor en hier liggen ze heerlijk geurend aan de kant van de weg. Blijkbaar is er hier een mango overschot hier zoals wij een melkoverschot hebben in Nederland!

Na een poosje nemen wij de afslag naar Valle d'Anton. Een oude vulkaan krater die 200.000 jaar geleden is gein- en explodeerd en nu een krater van 5 kilometer doorsnee heeft, waar het goed vertoeven is. Het heeft hier kenmerken van regenwoud met palmen, bamboe, bananenbomen etc. maar tegelijkertijd staan er ook overal naaldbomen. De goudgele kikker zou hier ook moeten zitten maar die hebben we niet gevonden. Het is hier een paradijsje. We zitten op een prachtige plek midden in het groen en hebben een eigen huisje. In de boom voor ons huist een leguaan/ iguana en allerlei vogels waarvan we de namen niet kennen. Althans de kolibrie kunnen we wel onderscheiden en verder hebben de vogels hier alle bonte kleuren.

Vandaag hebben we een wandeling gemaakt naar de rand van de krater. Het begin in de stromende regen, maar later was het prima. Een steile klim van een uur langs watervallen en onder begeleiding van een hond. Dat hebben we vaker gehad. In Canada hebben we ook vorig jaar ook een lange wandeling gemaakt waar een hond ons de hele wandeling gevolgd is, en nu weer. En we hebben het advies van de tropenkliniek in dit geval even in de wind geslagen. We hebben deze hond wel geaaid! Het was een schatje: hield continu de roedel bij elkaar, houdt van sultana's en wist ons zo naar boven te loodsen. Even waren we hem kwijt en toen stond die bovenaan de kraterrand ons weer op te wachten. Het was een slecht aangeven route dus die hond bood de uitkomst! En het grootste voordeel: Kay en Yvo vliegen omhoog achter die hond aan....!

We trapten nog bijna op een gigantische regenworm of was het een slang. We weten het nog steeds niet. Maar een centimeter of 35 was hij wel. Vanmiddag kwamen we ook nog een paar agouties tegen, een soort knaagdier die lijkt op een hele grote cavia.

Genoeg weer voor een dag.... om half 6 is het happy hour in het hostel. Wat betekent een lekker drankje en snack van het huis. Het eten is hier ook heerlijk. Echt Panamees eten. Gisteren heb ik een heerlijke vis gegeten. Geen idee welke, maar het smaakte voortreffelijk!