Na een 5 sterrenverblijf komen we de volgende dag aan bij een hotel dat 6 km verderop in de bush een camping heeft. Dat leek ons wel leuk, lekker dicht in de natuur voor twee nachtjes. Het bleek dat we de enige campinggasten waren. Van de twintig tenten die er ooit stonden waren er nog twee in gebruik. De vorige eigenaar was overleden en nu proberen ze de camping weer nieuw leven in te blazen. Bijzondere ervaring! We werden na de lunch daarheen gebracht, kregen daar een persoonlijke assistent, het hek ging dicht en op slot achter ons. En daar stonden we dan, middenin een gigantische teakplantage, met (behalve onze keurige assistent) helemaal niets. Nou ja wel een hele grote tent, met 3 kamers en 6 bedden, gebouwd op een grote vlonder met een apart hokje voor de douche en het toilet. Alles was aardig verouderd en duidelijk al een paar jaar niet gebruikt. Maar de bedjes waren keurig opgemaakt en onze assistent super vriendelijk. Toch hebben we het toch maar bij een nachtje gehouden. Het was niet de omgeving waar we op gehoopt hadden en we waren echt mijlenver van alles verwijderd en dus ontzettend afhankelijk van derden als we iets wilden ondernemen. Want, zo werd ons verzekerd, dat het buiten het hek niet veilig was ivm wilde dieren.

We hebben des al niet te min heerlijk geslapen in de tent. En ‘s morgens werd met een hele grote ketel het badwater opgewarmd. Buiten stond namelijk een heerlijk ligbad. Het hete water werd zo het bad in geleid en Kay kreeg een persoonlijke wasbeurt van onze assistent. Er kwam een persoonlijke kok om ons ontbijt te serveren. We hadden eten voor 10 man! Daarna zijn we met de kok, de afwas, en onze bagage in de jeep gestapt en werden we bij het hotel afgeleverd. Waar we de tweede nacht zouden verblijven. We hebben de manager onze feedback gegeven en hij deed erg zijn best om het ons toch naar de zin te maken. Het diner was op zijn kosten, net als de BBQ op de tweede avond.

Die dag hebben we nog een keer scooters gehuurd om naar de Pidurangala rots te rijden. Niet de lion rock waar iedereen in file naar boven klimt, maar de rots er naast waardoor je super uitzicht hebt op de lion rock (waarop ooit een oud koningspaleis heeft gestaan) en de wijde omgeving. Super mooi! En om boven te komen best nog wel even klauteren over de rotsen.

Nadat we daarna de jongens hebben afgeleverd bij het hotel zijn we samen ook nog even op de scooters gaan cruisen door het platteland. Heerlijk door de rijstvelden, boerenland, meren en boerenlandweggetjes. Daar wordt ik zo gelukkig van. Leuk om te zien hoe mensen leven. Even een klets praatje te houden met de locale bevolking die vaak amper 5 woorden Engels kunnen.

De laatste dag in Sri Lanka stond ons een 6 uur durende treinrit te wachten van Sigiriya naar Colombo. Een hele zit. Gelukkig stopt de trein met enige regelmaat, lopen de verkopers in en uit, en is er buiten genoeg te zien. Wat is dit land groen en zijn de mensen vriendelijk! Maar na die 6 uur zijn we er ook wel klaar mee. De trein is vies, de ramen staan continu open omdat het erg warm is, alle stof, regen (10 spetters), dieseldampen van de locomotief komen binnen. Gelukkig is het maar een klein stukje van het station naar het hotel met de tuktuk. En kunnen we ons wassen.

We doen nog wat inkopen en dan is het morgenvroeg naar het vliegveld om nog een paar nachten naar Dubai te gaan.

We hebben genoten van Sri Lanka. Het is zo’n gastvrij land, iedereen is aardig, Geen moment hebben we ons onveilig of niet welkom gevoeld. Het is mooi om te zien hoe boeddhisme, hindoeïsme, moslim (voornamelijk Tamil bevolking) en een beetje christenen door elkaar heen leven en elkaar respecteren. En we hebben al veel landen gezien, maar Sri Lanka verslaat alle andere landen met alle kleuren groen en hoeveelheid groen (bomen, planten, velden). Het eten is hier zalig: heel veel fruit, groente, rijst en curry. En het land met de meeste honden. We zijn zelfs hele roedels verwilderde honden tegen gekomen. Die zijn niet leuk, maar de meeste honden zijn vooral lui en liggen languit op of naast de weg. Of komen hard kwispelend op je af gelopen.

En Sri Lanka is het land van de fantastische stationnetjes. Alle oude Engelse glorie is nog zo zichtbaar en dan gecombineerd met vrolijke kleuren, vissen, planten en soms dus zelfs parkieten op het station. En altijd een stationmanager in keurig wit kostuum die toezicht houdt.

De veelzijdigheid van het land is groot! De bergen, de kust, het platteland met de immense theevelden, grote vlaktes rijstvelden en de palmbomen die overal tussen door staan.