2019 Japan - Beppu / Fukuoka

De laatste etappes van onze reis alweer. We zijn drie weken onderweg en hebben na het drama op mount Fuji alleen nog maar warm tropisch weer gehad. Iedere dag ver boven de 30 graden. Als reizen alleen al niet vermoeiend is dan is dat het weer dat ook nog. We merken dat alle vier. We zijn wat geprikkelder, de jongens soms niet te genieten en wij wellicht ook niet. Nou ja we hebben het met elkaar te doen! Ruime 3 weken op elkaars lip zitten is ook best lang. Gelukkig kiezen de jongens er soms voor om eerder terug naar het hotel te gaan of gewoon een dagdeel op bed te blijven liggen. Moeten ze maar lekker doen.

Naar Beppu reizen is het lastig en merken we dat we in de Japanse vakantie week zitten. Iedereen lijkt wel vrij en op pad te zijn. De treinen kunnen niet meer gereserveerd worden. We hangen dus in gang paden van de trein. Het is opvallend dat als een Japanner eenmaal zit, zijn stoel niet snel zal afstaan. Dat hebben we in de metro gezien maar nu ook in de trein. ‘Ieder voor zich’. Dus als je een klein kind op een stoel zet zal je niet snel deze op schoot nemen om nog plek te maken voor een ander. Als een moeder met twee hele kleine kids instapt dan laat je die gewoon staan. Bijzonder wel. In de metro heb je speciale plekken voor ouderen, zieke, zwangeren en moeders met jonge kinderen. Daar moet je wel op staan. In de treinwagon voor de niet gereserveerde stoelen werkt dat blijkbaar anders.

Beppu is een toeristische plaats omdat het dicht bij vulkaan Aso ligt, en heel veel hotsprings heeft, geizers, modderbaden etc. Ze noemen ze de hells of Beppu. Grappig. Yvo had die ochtend geen zin en met Kay zijn we een aantal van die baden gaan bekijken. In sommige worden de eitjes gewoon gekookt, en de dumplings worden gestoomt op de stoom die rechtstreeks van de bronnen af komt. Zo warm dus dat je daar niet met je kont in kunt zitten. Dat doen we s’avonds, door naar een openbare onsen te gaan. Een bad waar je eerst doucht/baddert (mannen en vrouwen gescheiden) en dan kun je daarna in een hotspringbad van natuurlijk bronwater. Nog steeds heel heet! Maar met een beetje doorzettingsvermogen is het wel vol te houden voor een paar minuten.

We hebben een heerlijk hostel in Beppu, met een ruime kamer en ruime bedden (is in de meeste hotels wel anders….een tweepersoons bed is 140-150 breed en vaak staan die tegen de muur zodat je er maar aan een kant langs kunt schuifelen. Maar hier hebben we de ruimte. In de ontvangsthal beneden is een uitgebreide keuken waar je gebruik van kan maken, staan er limo en koffie/thee machines die onbeperkt drankjes geven, snoepjes en koekjes gratis en gratis fietsverhuur. Dat laatste hoef je ons maar een keer te zeggen. We springen op de 4 fietsen en tuffen het stadje rond. Ook hier is het verval al aardig gaande. Ook Beppu (eens een mooi uitgaansstad) is een beetje blijven hangen en er is niets meer aan onderhoud gedaan. Het strand is een grasveld geworden. Cafés zijn dicht, winkelpanden staan leeg. Ach voor ons is het maar een dagje, maar je zal hier een week gepland hebben.

De laatste etappe gaat naar Fukuoka. Een grote stad aan zee, waar we in het Hilton overnachten. Een gigantisch hotel, helemaal vol met Japanners die een weekje vrij hebben. Pas om 4 uur kun je hier inchecken. Dus toen we om 4 uur kwamen stonden we daar met nog 100 man. Die stonden keurig netjes in de rij te wachten. Nou dat ging er bij mij even niet in. Een chique hotel waar we een vermogen voor betalen en dan een uur, misschien wel langer moeten wachten in de rij om je kamersleutel te krijgen. En dat terwijl we er al om 12 uur waren. Toen hadden we ook gehoord dat het hotel (wat we geboekt hadden voor de mooie ligging aan de kust en het mooie zwembad) een entreeprijs vragen van 80 euro om met ons vieren te zwemmen (per keer). Toen was ik zo boos…. Nou dat helpt. Manager 1 werd opgeroepen, manager 2 daarna, manager 3 wist ons dan een gratis diner aan te bieden voor alle ongemakken. Want oh ja, de kamer die we geboekt hadden, die bestond helemaal niet…

Als prinsesjes werden we de volgende 2 dagen gevolgd. Als we bij het ontbijt zaten worden we gespot en kwam de manager even vragen of alles naar wens was. Bij het diner kwam haar collega dat ook even doen. De volgende ochtend weer. En dat in een hotel met ruim 1100 kamers. Ze zullen wel meer ontevreden gasten hebben, maar we zijn uiteindelijk keurig verzorgd. De kamer was heerlijk.

Omdat het weer in deze dagen is omgeslagen en er een typhoon boven onze hoofden raast, kunnen we eigenlijk net veel meer doen dan de winkels in. Komt mooi uit kunnen we nog wat souvenirs mee nemen. De jongens hebben het op een gegeven moment gezien en kiezen voor terug naar het hotel te gaan. Ze stappen samen in de metro, nemen vanaf de metro een taxi naar het hotel (inmiddels giet het onophoudelijk). Fijn dat ze dat samen inmiddels kunnen in een wildvreemde stad, waar niemand Engels lijkt te praten en de borden amper tot niet leesbaar zijn. Zijn weer mooie ervaringen om op te teren.

Vandaag vertrekken we vanaf 9 uur in de avond naar Seoul en dan door naar Amsterdam. De chaos van de typhoon is groot. Alle Shinkansen treinen liggen stil, hele provincies zijn geëvacueerd, maar wij verwachten toch zo meteen in de metro (ondergronds) te kunnen stappen en de vluchten naar Seoul gaan nog. Dus we hebben goede hoop op tijd te kunnen vertrekken.

Fijn om weer naar huis te gaan en Wil en Sarina, die zo goed voor onze poezen en kippen hebben verzorgd, weer vrijaf te kunnen geven. Fijn hoor. Dank alvast dames!