Het goede leven in Pedasi
Dag 5-8 (11-14 juli 2017)
Van vulkaan in El Valle naar de Pacifische kust in Pedasi. In een uurtje of 3 rijden we naar de kust. Uiteraard nemen we weer een stuk panamercan highway en zakken dan af naar een groot schiereiland. Onderaan dat schiereiland ligt Pedasi. Een klein dorpje dat leeft van de toerist die hier komt om te surfen, vissen, stranden te bewonderen. "Eindelijk een blauwe lucht". Yvo is blij, dit was waar hij voor kwam! Hij baalde dat we veel bewolking hebben gehad. Wij vonden het niet zo erg, want met zon is het zo 10 graden warmer. En het was warm zat. Zelfs de regen voelt hier als een warme douche.
Ons hotel Casa Lajagua is fantastisch. Ze hebben 8 kamers, met heerlijk zwembad en een prachtige open woongedeelte. Alles is toegankelijk. En de mango's liggen ook hier voor het oprapen! De eigenaren hebben 3 honden en 2 katten. De jongens zijn er niet bij weg te slaan. Mooier kunnen we het niet hebben.
We hebben voor de tweede dag (met mooi weer) een boottocht geregeld naar iguana island. Een onbewoond eiland met witte stranden, zoals je ze op tv ziet. De fregatvogels hebben hier hun nest, de iguana's (leguanen) liggen te bakken op het strand en onderwater is het een visparadijsje. Nooit zoveel verschillende soorten en kleuren kogelvissen gezien. Dat zijn van die vierkante vissen. En de eerste zeeschildpad in Panama zwom voor onze neus tijdens het snorkelen.
Maar het indrukwekkends waren wel de walvissen. Op de heenweg in de boot, kwamen we er een tegen die we tot 25 meter afstand konden benaderen. De walvis speelde met een boomstam in het water en bleef wel 15 minuten aan de oppervlakte. Vanaf ons eiland hebben we een moeder met baby gezien, die we later nog op zee nog even gevolgd hebben. Fantastisch dat die grote beesten zo dicht op het land zwemmen. Ik denk dat de jongens die toen in het water lagen, er nog geen 200 meter van verwijderd waren.
's avonds begint het te onweren en te regenen. De volgende ochtend regent het nog steeds. Het zwembad loopt inmiddels over, zoveel water valt hier uit de hemel! Als dan ook de elektriciteit uitvalt (en daarmee de WiFi) besluiten we toch maar op pad te gaan. Het enige jammer is, met zo'n druipnatte dag, dat hier behalve stranden verder niets te doen is. Dus dan maar naar het strand. In Venao beach besluiten we dat we toch iets van deze dag moeten gaan maken en besluiten een cursus surfen te nemen. Als het tij hoog genoeg is gaan we aan de slag met ieder een surfboard aan ons been, en twee surfleraren. Eindelijk stopt het ook met plenzen. De boys hebben het snel onder de knie. Gary en ik prutsen, zijn iets minder getalenteerd. Dat valt vies tegen maar wel erg leuk om te doen! De golven zijn hier perfect. Het is dan ook een waar surfparadijs op dit strand.
Valle d'Anton
Dag 3/4 - 10/11 juli
Gary en Yvo halen samen de huurauto op het vliegveld en dan vertrekken we richting Valle de Anton. Het is even een heksenketel in de stad maar als ervaren reizigers komen we daar ook zonder kleerscheuren doorheen.
Al snel zijn we uit de stad en rijden we op de Panamerican Highway die van Alaska tot Vuurland zou moeten lopen, maar in Colombia is deze niet door gelegd. Eigenlijk is het de enige hoofdweg die door Panama rijdt, met van daaruit natuurlijk heel veel zijwegen. Wat je ziet onderweg is een mooie mix van Noord Amerikaanse invloeden met het Zuid Amerikaanse. Overal zijn de Amerikaanse merken zichtbaar en zo nu en dan zijn er van die winkelstraten met de moderne winkels. Zo weten we onze lunch bij Subway te nuttigen. Blijkbaar voor de jongens een feestje. Geef mij maar een verse empanada.
Verder is het een redelijk goede weg. Af en toe wat oponthoud omdat het onkruid weelderig langs de weg groeit en weggehaald moet worden. Dat doe je hier natuurlijk wel met de hand of een simpele schep. Komt geen machine aan te pas. Een heg snoei je hier ook met een machete. Misschien goed om dat thuis ook eens uit te proberen!
Het is hier een vruchtbare grond want overal groeien planten. En dan die mangobomen. Ze laten de mango's gewoon op de grond liggen als ze gevallen zijn. Bij iedere mango heb ik de neiging om even te kijken of ie nog goed is. Betaal je thuis zo €1,50 voor en hier liggen ze heerlijk geurend aan de kant van de weg. Blijkbaar is er hier een mango overschot hier zoals wij een melkoverschot hebben in Nederland!
Na een poosje nemen wij de afslag naar Valle d'Anton. Een oude vulkaan krater die 200.000 jaar geleden is gein- en explodeerd en nu een krater van 5 kilometer doorsnee heeft, waar het goed vertoeven is. Het heeft hier kenmerken van regenwoud met palmen, bamboe, bananenbomen etc. maar tegelijkertijd staan er ook overal naaldbomen. De goudgele kikker zou hier ook moeten zitten maar die hebben we niet gevonden. Het is hier een paradijsje. We zitten op een prachtige plek midden in het groen en hebben een eigen huisje. In de boom voor ons huist een leguaan/ iguana en allerlei vogels waarvan we de namen niet kennen. Althans de kolibrie kunnen we wel onderscheiden en verder hebben de vogels hier alle bonte kleuren.
Vandaag hebben we een wandeling gemaakt naar de rand van de krater. Het begin in de stromende regen, maar later was het prima. Een steile klim van een uur langs watervallen en onder begeleiding van een hond. Dat hebben we vaker gehad. In Canada hebben we ook vorig jaar ook een lange wandeling gemaakt waar een hond ons de hele wandeling gevolgd is, en nu weer. En we hebben het advies van de tropenkliniek in dit geval even in de wind geslagen. We hebben deze hond wel geaaid! Het was een schatje: hield continu de roedel bij elkaar, houdt van sultana's en wist ons zo naar boven te loodsen. Even waren we hem kwijt en toen stond die bovenaan de kraterrand ons weer op te wachten. Het was een slecht aangeven route dus die hond bood de uitkomst! En het grootste voordeel: Kay en Yvo vliegen omhoog achter die hond aan....!
We trapten nog bijna op een gigantische regenworm of was het een slang. We weten het nog steeds niet. Maar een centimeter of 35 was hij wel. Vanmiddag kwamen we ook nog een paar agouties tegen, een soort knaagdier die lijkt op een hele grote cavia.
Genoeg weer voor een dag.... om half 6 is het happy hour in het hostel. Wat betekent een lekker drankje en snack van het huis. Het eten is hier ook heerlijk. Echt Panamees eten. Gisteren heb ik een heerlijke vis gegeten. Geen idee welke, maar het smaakte voortreffelijk!
De eerste stappen in Panama
Panama here we are! Al maanden hebben we de plannen uitgewerkt, ticket gekocht, internet afgeplozen en dan is het eindelijk 7 juli. Met pijn in het hart hebben we onze twee kittens (goed verzorgd) achtergelaten. Vanwege alle drukte zijn we heel vroeg naar Schiphol. Maar deze keer valt het mee en zijn ze goed in staat de drukte op te vangen. Binnen een half uur hebben we de bagage ingecheckt, zijn we door de douane.
De vlucht is prima. Dat extra beetje beenruimte is echt de moeite waard in het klm vliegtuig. Geeft echt meer ruimte en lekker vooraan in het vliegtuig. 3 films verder en wat mindere maaltijden zijn we na 10,5 uur vliegen in Panama. Het wachten op de bagage duurt bijna net zo lang?
Het hotel ligt net buiten het centrum maar prima centraal. In een poep en een zucht zitten we vanaf het vliegveld in het hotel. Omdat we zo gaar als boter zijn van de hele reis duiken we vroeg ons bed in. jetlag doen we niet aan, zeggen we altijd. Dus ook al zijn we om 4 uur wakker, we dutten nog even door.
Dag 1 in Panama-stad gaan we 's morgens naar de oude stad, een mooi stukje historie waar nog volop gerestaureerd wordt. We zijn zo vroeg dat alles nog dicht is. De warmte drijft ons naar dat ene restaurantje dat open is voor een ijskoude cola!
Daarna gaan we naar park Metropolitana waar we een leuke wandeling maken. Bijzonder hoe je midden in het centrum direct het goed van de stad kwijt bent als we de heuvel beklimmen in het regenwoud. Een leuk stukje Panama-stad, maar wel warm en vochtig. We liggen nog niet in het zwembad van het hotel, om weer even op temperatuur te komen, of een tropische bui stort zich uit over de stad. Heerlijk! Natter dan we al zijn, kunnen we niet worden.
We doen een rondje gym en als het droog is wandelen we de mall in. Lekker koel hier! We eten in het foodcourt terwijl de voetbalwedstrijd Panama - USA speelt. Een gejoel als Panama een doelpunt maakt. Het hele foodcourt staat op zijn kop.
Dag 2 in Panama-stad. Het blijkt dat op zondag de trein naar Colon niet gaat. Dat is balen. Had ons een leuk plan geleken. In plaats daarvan maken we een Uber-dag van. De taxi service die ons heel wat geld uitspaart vandaag. We beginnen bij de Miraflores sluizen. Het is een machtig gezicht als de immense schepen door het kanaal geloodst worden. Is echt precisie werk. Mooi om te aanschouwen hoe in no time de schepen in 2 sluizen 26 meter omhoog gebracht worden voordat ze kunnen doorvaren naar het Gatunmeer. Fijn dat we er echt om 9 uur waren want zo waren we de drukte voor en hadden we perfect uitzicht op het hele proces.
Met de Uber-taxi naar de Causeway. Een promenadepad dat naar twee eilandjes gaat. Omdat de zon echt heet was kozen we voor een overdekte 4 persoonsfiets die je alleen neemt als je de toerist uit hangt. Normaal wil je daar niet in gezien worden. Maar het bracht schaduw, windje en vermaak! Het kostte ons ieder 2 liter vocht/zweet om het hele pad in een uur heen en terug te fietsen. De beweging hebben we binnen en een duik in het zwembad van het hotel verdient! Om 5 uur nemen we nog een Uber (we gaan er echt steeds meer lol in krijgen!) naar het park aan zee, wandelen naar de oude stad en eten een heerlijke pizza. Het waren twee leuke dagen in de stad maar kijken allemaal uit om morgen de huurauto op te halen en lekker het land in te gaan.
2015 Technische problemen: KLM heeft 25 uur vertraging
Dat is pech, dan maar een dagje later weg.
2015 Hong Kong
Hong Kong
2015 Dali en de laatste etappe Hong Kong
Dali en de laatste etappe Hong Kong
2015 shaxi vallei
Rust in de Shaxi-vallei.
Al bij de eerste tempel worden we erop gewezen dat helemaal aan de top van de berg een ceremonie gaande is omdat een nieuwe tempel geopend zou zijn. Dat betekent wel een klim van een uur steil omhoog, maar dat hadden ze er niet bijgezegd. Echte doorzetters als we zijn geven we niet halverwege op. We worden onderweg vermaakt door de vele makaken en de lokale bevolking die alweer huiswaarts gaan. Eenmaal boven gekomen is het een gekrioel van wel 200 oudjes (we vragen ons af met welke lift zij naar boven zijn gekomen? Maar ik vrees toch dat ze dezelfde weg bewandeld hebben als wij en dat maakt dat we echt niet kunnen opgeven). Die oudjes hebben hier met z' allen duidelijk iets te vieren. Er wordt rijst en groente gedeeld en de dorpsgeruchten verspreid. Ze zitten heerlijk in groepjes te keuvelen of doen nog een gebedje bij de tempel, die naar onze inzichten echt niet nieuw is. Het ziet er gezellig uit. de mensen laten ons wel toe, maar maken niet echt contact. Dat geeft ons wel de mogelijkheid even lekker rond te kijken, om volgens onze weg terug te bewandelen aan de andere kant, waar voor iedere traptrede wel een aap aan de kant van de trap staat. Dat zijn er dus heel wat en zorgt voor de juiste afleiding.
Na deze klim en afdaling hebben we wel een koude cola verdient en we nemen het busje naar de andere kant van het park waar nog een tempel is, maar dat kan de jongens niet meer beroeren.
Vervolgens wandelen we door een prachtige omgeving naar het dorpje Shaxi, nog zo'n twee uur afdalen vanaf Shibaoshan. Eenmaal beneden in het hotel (Cato's Inn) staat de bagage al op de kamer en zijn wij bekaf! Complimenten voor de jongens die hebben vandaag toch een wandeling van 5 uur achter de rug!
Shaxi is een prachtig dorpje met nog veel traditionele huizen en een authentiek dorpspleintje. In Shaxi is het massatoerisme nog niet doorgedrongen. Halleluja, wat een verademing! We genieten hier van rust, natuur en echt dorps sfeertje.Shaxi lag vroeger op de oude theeroute van China naar Tibet; hier werden de paarden beladen met theetabletten (in de vorm van een discus) waarna men op weg ging door de bergen. Er werd naast thee ook ander handelswaar als zout en specerijen verhandeld. De mooie grote witte huizen van rijke koopmanslieden zijn hier nog stille getuigen van. De andere gebouwen worden hier gemaakt van rode gedroogde klei, evenals de eeuwenoude poorten die hier aan de rand van het dorpje staan.
Met stijve kuiten van de wandeling nemen we een beetje rust vandaag. Het enige wat we doen is een stukje op de fiets door het boerenland en genieten van de rust in dezeshaxi-vallei.