2015 Chengdu en de reuzenpanda's
25 jul. 2015
🇨🇳
vanuit China
Chengdu en de reuzenpanda's
Wat een prachtige beesten die reuzenpanda's. Net buiten het centrum van Chengdu is een panda centrum waar ze hard werken om de panda voor uitsterven te behoeden. De reuzenpanda wordt ernstig
bedreigd omdat het oorspronkelijke leefgebied enorm is aangetast. Hier in het centrum leven veel panda's in een heel mooi opgezet park. We waren alom 8 uurin het park omdat dat de tijd is dat ze
bamboe eten en actief zijn. Na 10 uur zoeken ze een koel plekje op om te slapen. Het was fantastisch om zoveel panda's te kunnen zien. De jongste was in juli geworden en lag in de couveuse. Ook die
konden we zien. Er waren 3 één jarige (leuk feitje: panda's zijn maar 1 x per jaar een paar dagen vruchtbaar en de meeste panda's worden in augustus geboren) die heerlijk aan het dollen waren met
elkaar. In andere buitenverblijven waren er ook twee of drie panda's. Er wordt duidelijk erg goed voor deze dieren gezorgd. We zouden hier in China niet zo snel naar een dierentuin gaan omdat ze
het hier niet zo nauw nemen met de zorg voor dieren, maar hier hadden ze het erg goed voor elkaar. Een echt hoogtepunt van de vakantie. In hetzelfde park waren ook rode panda's die zaten in een
verblijf waar je doorheen kon lopen en één van de panda's liep gewoon langs de benen van ons.
In ons hotel sliepen we op de 29ste verdieping wat een prachtig uitzicht gaf op de grote stad. We hebben ons die dag nog prima vermaakt in de Tibetaanse wijk bij het klooster. Later die middag
hebben we in één van de parken lekker rondgeslenterd. Er werd weer volop gedanst ( freestyle en ballroom), in de theetuin werd majong gespeeld. Er waren twee mannen die met een natte kwast Chinese
teksten op de grond schreven met van die sierlijke tekens. Het mooie daarvan is dat ze met een minuut of 10 opdrogen en dan blijft er dus niets over. Heel bijzonder. De parken zijn een mooie plaats
om het leven van de Chinees even te kunnen bekijken. De mannen hebben in het park zelfs nog in oude Chinese botsauto's gezeten! Wat een pret!
2015 Longman grotten en Shaolin Tempel
22 jul. 2015
🇨🇳
vanuit China
2015 Xi'ans stadsmuur en terracotta leger
19 jul. 2015
🇨🇳
vanuit China
Een grote drukke stad maar al op de dag van aankomst vermaken we ons uitstekend. We huren fietsen om op de stadsmuren rond te rijden. De hele muur is 14 km in omtrek. Wij hebben een tandem en 2 fietsen gehuurd. Al snel hebben de jongens door dat als zij samen op de tandem zitten ze het snelst zijn! Onderweg worden alle tegenliggers vrolijk begroet met een Bye Bye. Ze zijn helemaal in hun sas.
We wandelen naar de Moslimwijk waar het een waar spektakel is, los van het lekkere eten. De nauwe straatjes staan vol met eet- en souvenirkraampjes. Kay ontdekt een zaakje waar je met je voeten in
een bak water kan zitten en visjes aan je voeten knabbelen, als een soort van voetmassage. We maken een dealtje met de mensen en Kay en Sylvia gaan even pootjebaden! Wat een feest!
Het is al laat als we terug gaan naar het hostel. De jongens kiezen er voor om de tuktuk terug te nemen. Nou deze knul vloog al fluitend door de straten, reed tegen het verkeer in, op de stoep en
op de rijweg. Hij racete letterlijk als een dwaas door de stad. We hielden ons hard vast maar hadden tegelijkertijd de grootste lol.
De tweede dag in de stad zijn we naar het Terracotta leger gegaan. Het verbaasde ons niets dat we wederom in een onmogelijk rij terecht zouden komen, maar niet al bij de bushalte. Meer dan 100
wachtenden voor ons om in de bus een plekje te vinden. Met een klein beetje voorpiepen zijn we halverwege de rij tussen gevoegd. Veel toeristen nemen hier een hele Tour maar dat kost de hele dag.
Wij hebben gekozen voor het openbaar vervoer. Nou ja dat kost dan even. De bus bracht ons uiteindelijk in een uur naar het Terracotta Leger. Ook hier waren we niet alleen (hahaha) maar het was wel
heel indrukwekkend. Wat een opgraving!
Een keizer heeft hier duizenden soldaten van terracotta laten neerzetten en dan levensgroot. Het is een van de bijzonderste opgravingen in
het hedendaagse China: 9099 Stenen soldaten, keurig in rijen opgesteld. Het terracotta leger is een indrukwekkende vertoning. De sculpturen zijn ooit bedoeld geweest om de keizerQin Shi Huangdiin
de dood te beschermen. Het terracotta leger stelt een compleet leger voor. iedere soldaat is identiek en ziet er anders uit of heeft een ander wapen. Het terracotta leger werd pas in 1974 ontdekt
door boeren die een put aan het graven waren. De toen bontgekleurde beelden verloren helaas meteen hun pigment toen zij aan lucht blootgesteld werden.
Xi'an heeft ons ook wel wat pech gebracht. Net in ons hostel aangekomen kregen Kay en Sylvia een heel groot glas vers geperste jus d'orange over zich heen! We zaten helemaal onder de vezels en
konden meteen onder de douche. De serveerster bood wel 4x haar excuus aan en ze hebben uiteindelijk voor ons een gratis wasje gedraaid! Vervolgens liet Gary zijn gloednieuwe telefoon op de
stadsmuur kapot vallen, met het scherm in duizenden stukjes (helaas) en omdat Yvo tot nu toe gespaard was gebleven, kreeg hij in het restaurant een kom gloeiend hete soep over zijn schouder. We
hebben meteen gekoeld met ijskoude blikjes en doeken met ijsklontjes. De 2 studenten die de soep hadden gemorst wisten zich ook geen raad. Het gaat nu best goed. Komt de medicijndoos die we altijd
meedragen goed van pas. Met een paar dagen zal het wel over zijn. Tot die tijd maar even geen rugzak op. We waren op het moment dat het gebeurde in een hele luxe mall. We hebben dus meteen maar een
mooi Nike T-shirt gekocht. Dat verzachtte de pijn en het ijsje dat hij kreeg van de studenten maakte ook veel goed.
Morgen gaan we een lange reisdag maken en onderweg naar de longmen grotten.
2015 Pingyao
18 jul. 2015
🇨🇳
vanuit China
Pingyao
Dat reizen in China een avontuur zou worden wisten we. We werden aardig op de proef gesteld op het treinstation in Beijing. Wat een ongelofelijke zooi en drukte! Het hele stationsplein ( en dat is
groot) staat vol met duizenden mensen. Ergens moeten we onze kaartjes ophalen, maar waar weten we niet. Uiteindelijk blijkt het helemaal aan de ander kant van het plein te zijn. Na 10 minuten
worstelen door de mensenmassa, komen we in de hal waar....je raad het al....30 loketten staan met achter ieder loket ruim 30 wachtende mensen. Gary, onze beste wachtrijwachter gaat de uitdaging
aan! Een uur later hebben we de tickets. Nu blijkt dat we de hal weer uit moeten en wederom door de mensenmassa worstelen om aan de nadere kant het stationsgebouw binnen te komen. Daar zijn 2
verdiepingen met wachthallen. Omdat we zo lang hebben moet wachten voor de tickets mogen we meteen doorlopen naar de trein. Het is geen luxe, maar de jongens hebben het helemaal naar hun zin in
onze coupe met 4 bedjes. De bovenbedden worden meteen geconfisqueerd en de iPads uit de tas gevist! Zo die zijn wel 12 uur zoet! Voor ons even tijd om bij te komen van deze mensenmassa en weer even
in de zen- modus te komen.
De treinrit is prima. We zetten de wekker op half 5. Eenmaal helemaal wakker blijkt dat we vertraging hebben en nog wel even kunnen doorslapen, maar ja als je geen Chinees spreekt dan kun je ook
niet even vragen.Engels sprekende chinezen zijn een zeldzaamheid...
In Pingyao, een stadje met een hele oude intacte stadsmuur en allemaal authentieke huisjes, straatjes en daken met die Chinese dakpannetjes, staat een chauffeur op ons te wachten in een klein
autootje. Het is even bagage proppen en dan rijdt hij ons door de poorten van het stadje naar ons hostel. Dit is een hele oude meelfabriek geweest van 400 jaar gelden en nu verbouwd als hostel.
Onze kamer heeft een traditionele Kangbed ( met kachel onder het bed), authentieke Chinese meubels, en een klein eigen badkamertje. Het bed is breed genoeg om met 4 man naast elkaar te slapen! De
binnenplaats is ook heel oud en sfeervol, inclusief de bekende lampionnen. Verder moeten we een beetje kamperen, maar dat kunnen we ook. We kunnen genieten van 5 sterren hotel maar ook van een
0-sterren hostel met sfeer. De meeste kamers hebben hier, overigens net als de meeste huizen, gedeeld sanitair. Wij gelukkig niet.
We krijgen 4 oude fietsen om het stadje te verkennen en toeren door de straatjes. Het is formaat kinderfiets, dus de knieën van Gary en mij komen bijna tot onze oren. We fietsen van muur naar muur.
We hebben een pas gekocht waarmee we alle bezienswaardigheden in kunnen en ook op de muur kunnen. We zien wat tempels en het oudste bankgebouw van China. Op het dorpspleintje met fitnessapparaten
oefenen de jongens even hun biceps. In de meest toeristische straatjes is het wel druk maar niet het massale van de grote stad. Verder lijkt het Chinatown wel! We vinden een restaurantje met
pizza's en frietjes. Een goede afwisseling voor het Chinese eten, dat overigens zalig is.
Heerlijk geslapen op ons 4 persoons bed worden we wakker door het ochtend gerochel van de buurman (Chinese gewoonte). We begeven ons naar een restaurantje in de winkelstraat om te ontbijten op z'n
Chinees. De jongens doen lekker mee. Daarna het busje in op weg naar het station. Onderweg zien we al het supermarktpersoneel nog even ochtendgymnastiek doen voordat de winkel open gaat, vegen ze
met de hand de bijna lege snelweg schoon. We gaan naar het nieuwe station waarvandaan de bullettreins rijden. De hele snelle treinen. Het treinstation heeft hier Russische proporties, het is geheel leeg met een waanzinnig groot leeg plein voor de deur. Dat hadden ze in Beijing moeten
neerzetten!
Waar ze vandaan komen weten we niet maar zoveel westerlingen bij elkaar hadden we nog niet gezien! Kras reizen is er ook bij. Een groep van ruim 30 man. Dat zou toch niets voor ons zijn.
We worden door Chinese spoorwegmensen keurig gedirigeerd naar het perron, waar we bij het juiste nummer in rijtjes moeten gaan staan, achter de witte lijn. Dan doen we dan maar keurig. En zo
flitsen we naar Xi'an. We hebben 3 uur om te relaxen!
2015 Beijing deel 2
16 jul. 2015
🇨🇳
vanuit China
Beijing deel 2
Wat is Beijing toch immens groot met 20 miljoen inwoners en het oppervlak van half Nederland. Het leek wel of wij gelijktijdig met een miljoen chinezen naar de Verboden stad gingen. in de Verboden
stadwoonden vanaf de Ming-dynastie de keizer en zijn familie, vergezeld van een enorme hofhouding. De Verboden Stad is het grootste pagode
paleis ter wereld, wat nu dienst doet als museum. De bouw van het paleis begon in 1407, de bouw duurde ongeveer 14 jaar. Het schijnt dat een miljoen arbeiders, inclusief honderd kunstenaars aan de
Verboden Stad hebben gewerkt. Tot 1924 werd deze bewoond door keizers. Nu is de stad niet meer verboden maar een oord waar iedere Chinees eens in zijn leven moet zijn geweest. Maximaal kunnen
80.000 mensen de stad per dag bezoeken. Jaarlijks komen er 15 miljoen mensen.
Wij waren er vier van, met nog een paar anderen westerse toeristen en 79.900 chinezen. Dat hebben we geweten. De inwoners van Beijing zijn
wel wat gewend, maar de meer volksere chinezen niet. Die gaan gewoon op een meter voor je staan en dan zonder blikken of blozen ons staan aangapen of ongegeneerd foto's maken. Tenslotte heeft
iedere Chinees een mobieltje. Het liefst nog op een stokje, zo'n selfiestick.
De stad was echt prachtig en schijnt 9.999 kamers te hebben (9 is een geluksgetal). Die hebben we niet allemaal bekeken hoor! De stad is in
de geschiedenis meerdere keren leeggeroofd en de meeste gebouwen zijn waarschijnlijk leeg en dus gesloten voor publiek.De jongens
hadden het al gezien, voordat we überhaupt kaartjes hadden.... Chinezen zijn gewend aan wachten in een rij. Wij wat minder. De Efteling-rijen zijn hierbij vergeleken een makkie. Aangezien de
jongens er weinig zin meer in hadden, zijn we dus redelijk vlot overal door en langsheen gelopen. Jammer, want het was natuurlijk een 'once in a lifetime' ervaring, maar ik begreep het wel... wat
een gekkenhuis. Het was een wonder dat we elkaar niet kwijt zijn geraakt in deze chaos.
We hadden een geluk, het was een stuk minder zonnig en dus maar een graad of 30. Dat was beter te doen. Na de verboden stad lonkte het
zwembad van het hotel, maar zijn we toch nog even verder gegaan naar de tempel van de hemel. Geen taxi die vrij was. Dus we hebben heel wat kilometers afgelegd op zoek naar de metro. We kwamen in
een traditioneel dumpling restaurantje. Waar ze met de hand dumpling maken. Wie wel eens naar de susibar gaat, zal ze wel kennen. Van die deeg gevouwen hapjes met allerlei soorten vulling. We
hebben genoten!
Daarna op weg naar de tempel in het Tiantanpark.We hoopten daar op een beetje
rust....helaas ook hier waren de chinezen massaal naar toe gegaan. De perfecte Chinese trouwlocatie.
Afgepeigerd belanden we s' middags weer in het hotel! De jongens hebben daar hun plekje gevonden in het raamkozijn, met uitzicht op een heel
druk verkeersplein, kussens in de rug en i-pad op schoot. Even chillen noemen ze dat. Nou wij hebben gewoon even een dutje gedaan!
Vanmorgen hebben we de laatste ochtend besteed in Beijing door naar de lama tempel te gaan. Een prachtige boeddhistische tempel, waar je door
de ene naar de andere tempel moest om vervolgens bij de grote Boeddha uit te komen, van 17 meter hoog, uit één boom gehakt. Terwijl wij er waren, zaten zo'n 50 monniken in gebed. Dat was een
fantastisch gezicht! Na een wandeling door de nabij gelegen Hutong (en niet te vergeten weer een heerlijke lunch) hebben we de tassen gepakt voor de nachttrein naar Pingyao. Om 17.00 uur vertrekt
deze. We hebben er zin in. Een nachtje boemelen in een 4 persoons coupe.
Beijing is prachtig. We hebben nog heel veel niet gezien. We hebben ons geen moment onveilig gevoeld en alles is hier goed geregisseerd.
Overal hangen camera's, overal zijn agenten, wachters of militairen. De jongens zeggen nog wel eens terug te komen (Dat hebben ze afgesproken met Joe, de gids van de muur) om Chinees te studeren!
????????????????
Wordt vervolgd....
2015 Beijing deel 1
14 jul. 2015
🇨🇳
vanuit China
Lieve familie en vrienden
Wat een beleving, China! We zijn hier nu een paar dagen in Beijing. De vlucht van KLM rechtstreeks op Beijing was een goede keuze. In 9 uur waren we van Amsterdam naar Beijing! Wat een luxe. Echt
geslapen aan boord hebben we niet, op Kay na. Die is in staat om dubbelgevouwen te slapen. Al zouden we hem op zijn kop hangen, dan slaapt hij nog!
In Beijing zelf hadden we wel even het hoofd erbij nodig om op de eerste plaats van bestemming te komen, namelijk het Bamboo Garden hotel. Geen taxichauffeur die Engels verstaat, laat staan Engels
lezen. Ons Chinees is niet al te best, dus daar gingen we. Op het vliegveld werden we al snel belaagd met opdringerige chauffeurs die wel een mooi dealtje konden maken. Dat hebben we maar niet
laten gebeuren. We hebben inmiddels geleerd gewoon de 'normale' Chinees te volgen en dan kom je in de taxi terecht waar ze normale tarieven vragen. Dat lukte prima. De Hutong (oude Chinese
volkswijk waar ons hotel in lag) was niet bereikbaar met de taxi. Dus aan het einde van de straat werden we afgezet en met 40 graden, een jetlag en een kleine cultuurschok, mochten we volgepakt en
lopend op zoek naar ons hotel. Alleen de nummers van de straat waren te lezen....
De naam van het hotel was mooier dan het hotel! Ze vroegen de hoofdprijs. We konden pas na 2 uur wachten inchecken en hadden een kamer zonder raam en met twee verrijdbare opklapbedden, waar je al
rugpijn van krijgt als je er naar kijkt. Wetende dat alles op de eerste dag even tegenvalt gezien de vermoeidheid, hebben we het maar even laten gebeuren. De volgende ochtend dachten we er niet
beter over. Kay had een halve nacht bij mij in bed geslapen omdat hij bang was en de rugpijnbedjes bleken inderdaad niet erg comfortabel. We hebben de resterende nachten gecanceld en hebben naar
een hotel gezocht, met wat minder Chinese invloeden, maar met een zwembad. (Het is hier zo heet! We zijn wel wat gewend, maar met drie passen buiten lopen de druppels al over de rug. ) De jongens
zijn helemaal gelukkig.
Maandagochtend hebben we om 9 uur afgesproken met Inge Jansen bij de fietsenverhuur. Zij is Nederlandse en woont in Beijing. Het was meteen onze vuurdoop in de metro. Maar dat is een mooi netwerk.
Even lastig dat we niet overal de stations kunnen lezen en aangezien er 15 metrolijnen door elkaar lopen is het een hele studie. Het is leuk om te zien hoe de jongens er een sport van maken om
eerder dan ons door te hebben waar we heen moeten.
We hebben een hele ochtend gefietst door de hutongs. We fietsen door de kleine straatjes en leerde van Inge hoe we konden zien waar ,voor het communistische tijdperk, de belangrijke mensen woonden
en hun beroep konden achterhalen op basis van de poorten voor het huis. We fietsten langs de drumtower, waar we net op tijd waren om een drumsessie mee te maken. Deze drummen, rond de 2 meter
doorsnede, hadden vroeger samen met de belltower de functie om de stad te laten weten hoe laat het was en wanneer de oude stadsmuren gingen sluiten We hebben langs het hele moderne theater gefietst
dat omringd is door water en alleen een ingang heeft als je onder het water door loopt. Het is een immens modern theater. We zij over het plein van de Hemelse Vrede gefietst, waar we een fietspad
hadden van 4 rijbanen breed. Wat een immens plein is dat. Aan de ene kant het mausoleum van Mao en aan de andere kant de verboden stad, die we later gaan bezoeken.
Het heeft ons verbaasd dat er, in vergelijking met de andere Aziatische steden, geen sloppenwijken zijn. Iedereen heeft hier een klein maar goed dak boven het hoofd. Er is veel werk en dus geen
bedelaars. Dit zijn toch nog resultaten van het oude communisme. natuurlijk is er inmiddels ook rijkdom. Wat een dure auto's rijden hier en er zijn mega malls. Er zijn veel minder brommertjes, maar
mensen stappen hier liever op de fiets als je geen geld hebt voor een sjieke auto. Beter geen auto dan een goedkope, is de mentaliteit. Fietsen was voor ons dus super.
's avonds zijn we nog 'even' naar het olympisch dorp gegaan met de metro. Wat een gekkenhuis daar! Overal zijn Chinese toeristen. En niet 1, maar duizenden tegelijk! Het is namelijk ook
schoolvakantie en veel mensen besteden een dagje vrij aan de attracties die wij ook willen zien. Dat is even pech! De mensenmassa ontvluchten zal een hele klus worden.
En vandaag hebben we de Chinese muur beklommen. Die stond op de bucketlist! Onze gids Joe Qiao (hadden we op tripadvisor opgespoord) heeft ons meegenomen naar een stuk muur dat niet toegankelijk is
met een kabelbaan (zoals de meest toeristische plekken dan hebben, sommigen zelf waar je dan met een glijbaan naar beneden kan). We moesten er wel wat voor doen. Met de metro naar het eindpunt
(duur 40 minuten ) daar stond Joe met zijn airco busje en was het meer dan een uur rijden de bergen in. Om vervolgens een stijle donkey road omhoog te klauteren. Eenmaal boven, lopen we tegen de
muur aan! Deze muur is deels gerenoveerd maar lang niet alles. De torens en de zijmuren bijvoorbeeld niet. Sommige delen hebben we in een hoek van 45 graden moeten klimmen. Soms zijn er trappen en
soms hele stijle gladde stukken. We hebben een uur geklommen. Doorweekt van het zweet, maar wat fantastisch om hier te zijn en dit te kunnen beleven! De jongens vlogen iedere keer vooruit. Op naar
de volgende wachterstoren. Joe wist heel veel over de muur te vertellen en aangezien Kay zijn werkstuk gemaakt had over de muur hadden we er ook al veel over gelezen. Op het hoogste punt zijn we
gestopt. Kay en ik hebben nog een extra toren beklommen om vervolgens de muur weer af te dalen. Daar wachtte een overheerlijke Chinese lunch op ons. Er stonden 4 heerlijke gevulde borden op een
tafel die een draaiend blad heeft. En werden later nog eens 4 borden bijgeschoven met de heerlijkste gerechten. Er wordt hier heel veel groente gegeten en natuurlijk mie en rijst! Het ene bordje
met gefrituurde paddenstoelen waren de favoriet van de jongens, maar ze hebben van alle bordjes geproefd, en genoten. Eten met stokjes blijft nog wel even wennen maar inmiddels zijn we gevorderd,
dat scheelt.
Op de muur en in het restaurantje zijn we in totaal maar één ander toeristenstel tegen gekomen. Wat een unieke belevenis vandaag. De terugtocht loopt gesmeerd: de jongens vallen in slaap en in het
hotel aangekomen plonsen we in het zwembad! Dat hebben we wel verdiend.
Op dag 1 heb ik nog iets stoms gedaan....mijn bankpas in het pinapparaat laten zitten (dat is een mogelijk gevolg van een chaoot met een jetlag laten pinnen) .Toen we een paar minuten later daar
achter kwamen zijn we nog terug gelopen, maar helaas. Het is nu even behelpen en maar hopen dat de andere bankpassen geen kuren krijgen. De boel is geblokkeerd dus kan verder geen kwaad.
2015 China rondreis en onze route
21 jun. 2015
🇨🇳
vanuit China
Beste familie en vrienden,
We gaan over een paar weken naar China met ons gezin en daar een mooie rondreis maken. Als alles goed gaat bezoeken we in 3,5 weken:
- Beijing / Peking
- Pingyao
- Xi'an (terracotta leger)
- Dengfeng (shaolin / kungfu klooster)
- Chengdu (reuzenpanda's)
- Lijang (sneeuwberg van de jaden draak)
- Shaxi/Dali (bergdorpen)
- Hong Kong
We zullen op deze website onze verhalen plaatsen en onze ervaringen met jullie delen. We vinden het erg leuk als jullie af en toe een berichtje achterlaten. In China zal onze mail niet goed werken, maar we gaan er van uit dat deze website wel goed werkt.
Groetjes
Gary, Sylvia, Yvo en Kay
Het leven van een Robinson op Maratua / Kalimantan (2014)
19 aug. 2014
🇮🇩
vanuit Indonesië
Onze laatste bestemming van onze reis is 6 dagen op een afgelegen eiland, genaamd. Maratua. Na 2 aansluitende binnenlandse vluchten , een auto rit van 2,5 uur en een boottocht van ruim 1,5 uur is dit wel paradijs. Het is hier echt fantastisch mooi. We hebben een klein hutje in de rand van het bos. Daar staat een stapelbed en een tweepersoons bedje. We hebben een buitendouche en toilet. 50 meter verderop boven de rotsen hebben ze hier een restaurantje gemaakt. Samen met de 11 huisjes vormt het een paradijsje; eenvoudig en basic maar geheel passend bij de omgeving. We hebben alle dagen gesnorkeld en al heel veel vis en schildpadden gezien. We moeten ons dan wel 'even ' door 150 meter laagwater met koraal werken. Met blote voeten is dat pijnlijk en met flippers aan kom je er al helemaal niet. Dis het is even afzien maar daarna is het prachtig. Het rif gaat dan ineens de diepte in en daar zwemt van alles: murenes, schildpadden en allerlei soorten vis. Je komt ogen te kort. We hebben een snorkeltrip gedaan naar 3 verschillende snorkelplekken: de kwallen op Kakaban, waartussen je gewoon kunt zwemmen, turtle island Sangkalaki, waar we babayschildpadjes hebben vastgehouden die net uit het ei zijn gekomen, en daarna hebben we gesnorkeld met manta roggen,van wel 2,5 meter doorsnede. Op nog geen meter van ons af zwommen ze langs om al het plankton op te eten. Ze zwemmen keurig in een stroom achter elkaar en wij zaten daartussen. Wat een magnifieke ervaring. Kay vond het wat spannend maar is uiteindelijk ook meegegaan. De mannen zagen ook nog een luipaardhaai ( groot maar niet gevaarlijk). In het guesthouse hebben de jongens vrienden gemaakt met een moeder poes met jong. We maken eens een brommer tochtje op het eiland en relaxen af en toe in een paar heerlijke hangmatten en op een prachtig bountystrand.Wat zal het weer aanpassen zijn als we naar huis gaan. We hebben nog een heerlijk dag hier en dan hebben we 3 reisdagen te gaan om weer thuis te komen....naar de andere kant van de wereld!